പ​രി​സ​ര​ത്തെ വീ​ട്ടി​ല്‍നി​ന്ന് നി​ല​യ്ക്കാ​ത്ത നി​ല​വി​ളി. കേ​ള്‍വി​ശ​ക്തി​യി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ള്‍ക്ക് കാ​ര്യ​മ​ന്വേ​ഷി​ക്കാ​നോ ആ​വ​ശ്യ​മാ​യ ന​ട​പ​ടി​ക​ള്‍ സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​നോ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. വേ​റൊ​രാ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കേ​ള്‍വി​ക്കു​റ​വൊ​ട്ടു​മി​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രാ​ള്‍. നി​ല​വി​ളി കേ​ട്ടി​ട്ടും കേ​ള്‍ക്കാ​ത്ത മ​ട്ടി​ല്‍ അ​യാ​ള്‍ ത​ന്റെ മെ​ത്ത​യി​ല്‍ സു​ഖ​മാ​യി കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങി. അ​തെ​ന്റെ വീ​ട്ടി​ല്‍നി​ന്ന​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ള്‍ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.
ഇ​നി ചോ​ദി​ക്ക​ട്ടെ, ഇ​വി​ടെ ആ​രാ​ണു യ​ഥാ​ര്‍ഥ ബ​ധി​ര​ന്‍? കേ​ള്‍വി​ശ​ക്തി​യി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് ഒ​ന്നും ചെ​യ്യാ​ന്‍ ക​ഴി​യാ​തെ പോ​യ​വ​നോ, കേ​ട്ടി​ട്ടും കേ​ള്‍ക്കാ​ത്ത ഭാ​വം ന​ടി​ച്ച് ഒ​ന്നും ചെ​യ്യാ​തി​രു​ന്ന​വ​നോ? കേ​ള്‍വി​ശ​ക്തി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നു കേ​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന കാ​ര​ണം പ​റ​യാം. കേ​ള്‍ക്കാ​ത്ത ഭാ​വം ന​ടി​ച്ച​വ​ന്‍ എ​ന്തു ന്യാ​യം നി​ര​ത്തും? അ​യാ​ള്‍ക്കു കാ​തു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തും ഇ​ല്ലാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ത​മ്മി​ല്‍ എ​ന്തു വ്യ​ത്യാ​സം?
നി​ര​ത്തു​വ​ക്കി​ല്‍ പ​ട്ടി​ക്കു​ട്ടി​യു​ടെ ജ​ഡം അ​ഴു​കി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. ക​ണ്ണി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് അ​യാ​ള്‍ക്ക് അ​തു കാ​ണാ​നോ നീ​ക്കം​ചെ​യ്യാ​നോ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. വേ​റൊ​രാ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കാ​ഴ്ച​യ്ക്കു കു​റ​വു​ക​ളൊ​ട്ടു​മി​ല്ലാ​തി​രു​ന്ന ഒ​രാ​ള്‍. അ​യാ​ള്‍ അ​തു​ക​ണ്ട ഭാ​വം​പോ​ലും കാ​ണി​ക്കാ​തെ മൂ​ക്കു​പൊ​ത്തി മു​ന്നോ​ട്ടു​ന​ട​ന്നു. ഇ​തെ​ന്റെ സ്ഥ​ല​ത്ത​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ള്‍ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. ഇ​വി​ടെ ആ​രാ​ണു ശ​രി​ക്കും അ​ന്ധ​ന്‍? ക​ണ്ണി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് കാ​ണാ​ന്‍ ക​ഴി​യാ​തെ​പോ​യ​വ​നോ, ക​ണ്ടി​ട്ടും കാ​ണാ​ത്ത ഭാ​വം ന​ടി​ച്ച് ന​ട​ന്ന​ക​ന്ന​വ​നോ? കാ​ഴ്ച​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നു ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന ന്യാ​യം പ​റ​യാം. കാ​ണാ​ത്ത ഭാ​വം ന​ടി​ച്ച​വ​ന്‍ എ​ന്തു കാ​ര​ണം പ​റ​യും? അ​യാ​ള്‍ക്കു ക​ണ്ണു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​തും ഇ​ല്ലാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ത​മ്മി​ല്‍ എ​ന്ത് അ​ന്ത​രം?
ന​ട​വ​ഴി​യി​ലാ​കെ ദ​ര്‍ഗ​ന്ധം പ​ട​ര്‍ത്തി അ​ങ്ങി​ങ്ങാ​യി ചി​ത​റി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന ചാ​ണ​കം ക​ണ്ട​പ്പോ​ള്‍ ഒ​രി​ക്ക​ല്‍ ഒ​ര​ച്ഛ​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞു: 'ന​മു​ക്ക് ഇ​തെ​ല്ലാം എ​ടു​ത്തു​നീ​ക്കാം. ആ​രെ​ങ്കി​ലും ച​വി​ട്ടി​പ്പോ​യാ​ല്‍ പ്ര​ശ്‌​ന​മാ​ണ്'. മ​ക​നു സ​ന്തോ​ഷ​മേ തോ​ന്നി​യു​ള്ളൂ. കൈ​യി​ല്‍ ക​രു​തി​യ സ​ഞ്ചി​യി​ല്‍നി​ന്ന് ഒ​രു പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് ക​വ​റെ​ടു​ത്ത് അ​വ​ന്‍ അ​തി​ല്‍ ചാ​ണ​കം ശേ​ഖ​രി​ക്കാ​ന്‍ തു​ട​ങ്ങി.
അ​ച്ഛ​ന്‍ ചോ​ദി​ച്ചു: 'നീ ​എ​ന്താ​ണു കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​ത്?'
അ​വ​ന്‍ പ​റ​ഞ്ഞു: 'ഇ​തെ​ല്ലാം ന​മ്മു​ടെ വീ​ട്ടു​മു​റ്റ​ത്തെ ഫ​ല​വൃ​ക്ഷ​ങ്ങ​ള്‍ക്കു വ​ള​മാ​ക്കാം...'
അ​പ്പോ​ള്‍ അ​ച്ഛ​ന്റെ മ​റു​ചോ​ദ്യം: 'അ​തെ​ന്താ, ഇ​വി​ടെ​യൊ​ന്നും ഫ​ല​വൃ​ക്ഷ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​ത്ത​തു കൊ​ണ്ടാ​ണോ?'
'അ​വ​ന്റേ'​തും 'അ​വ​രു​ടേ'​തും കാ​ണാ​നും കേ​ള്‍ക്കാ​നും 'എ​ന്റേ'​തും 'ഞ​ങ്ങ​ളു​ടേ'​തും ത​ട​സ​മാ​യി നി​ല്‍ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ല്‍ അ​ക​ക്ക​ണ്ണും അ​ക​ക്കാ​തും പ്ര​വ​ര്‍ത്ത​ന​ര​ഹി​ത​മാ​യി കി​ട​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നു മ​ന​സി​ലാ​ക്ക​ണം. കാ​ണു​ന്ന ക​ണ്ണി​ല്ലാ​തി​രി​ക്ക​ല​ല്ല, കാ​ണേ​ണ്ട​തു കാ​ണാ​തി​രി​ക്ക​ലാ​ണു ശ​രി​ക്കും അ​ന്ധ​ത. കേ​ള്‍ക്കു​ന്ന കാ​തി​ല്ലാ​തി​രി​ക്ക​ല​ല്ല, കേ​ള്‍ക്കേ​ണ്ട​തു കേ​ള്‍ക്കാ​തി​രി​ക്ക​ലാ​ണു യ​ഥാ​ര്‍ഥ ബ​ധി​ര​ത. ക​ണ്ണി​നു കാ​ഴ്ച​യി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തും കാ​തി​നു കേ​ള്‍വി​യി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ശാ​രീ​രി​ക​വൈ​ക​ല്യ​മാ​ണെ​ങ്കി​ല്‍ കാ​ണു​ന്ന ക​ണ്ണു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും കാ​ണാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്, കേ​ള്‍ക്കു​ന്ന കാ​തു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും കേ​ള്‍ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് സ്വ​ഭാ​വ​വൈ​ക​ല്യം ത​ന്നെ​യാ​ണ്. ദൂ​രീ​ക​രി​ക്ക​ല്‍കൊ​ണ്ട​ല്ലാ​തെ ന്യാ​യീ​ക​രി​ക്ക​ല്‍കൊ​ണ്ട് ആ ​വൈ​ക​ല്യ​ത്തെ പ​രി​ഹ​രി​ക്കാ​ന്‍ ക​ഴി​യി​ല്ല.
ഒ​രാ​ള്‍ ത​ന്നി​ലേ​ക്കും ത​ന്റേ​തി​ലേ​ക്കും എ​ത്ര​ത്തോ​ളം ചു​രു​ങ്ങു​ന്നു​വോ അ​ത്ര​ത്തോ​ളം അ​യാ​ളു​ടെ കാ​ഴ്ച​ശ​ക്തി​യും കേ​ള്‍വി​ശ​ക്തി​യും മ​നോ​ശ​ക്തി​യും ചു​രു​ങ്ങും. ത​ന്റെ അ​തി​രു​ക​ള്‍ക്കു​ള്ളി​ലു​ള്ള​തു മാ​ത്ര​മേ പി​ന്നീ​ട് അ​യാ​ള്‍ക്കു കാ​ണാ​നും കേ​ള്‍ക്കാ​നും അ​നു​ഭ​വി​ക്കാ​നും ക​ഴി​യൂ. അ​യ​ല​ത്തെ വീ​ട്ടി​ല്‍നി​ന്ന് ഉ​യ​രു​ന്ന നി​ല​വി​ളി കേ​ള്‍ക്കാ​നു​ള്ള കാ​ത് അ​യാ​ള്‍ക്കു​ണ്ടാ​കു​മെ​ങ്കി​ലും കേ​ള്‍ക്കി​ല്ല. പ​രി​സ​ര​ത്തു​ള്ള​വ​ന്റെ ദൈ​ന്യ​ത കാ​ണാ​നു​ള്ള ക​ണ്ണു​ണ്ടാ​കു​മെ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ള്‍ കാ​ണി​ല്ല. അ​പ​ര​ന്റെ സ​ന്തോ​ഷം ത​ന്റെ സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യോ, ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ള്‍ ത​ന്റെ ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ളാ​യോ അ​യാ​ള്‍ക്കു തോ​ന്നു​ക​യു​മി​ല്ല. ത​ന്റെ വീ​ടാ​ണ് അ​യാ​ള്‍ക്കു രാ​ജ്യം. ത​ന്റെ മു​റ്റ​വും പ​റ​മ്പു​മാ​ണ് അ​യാ​ള്‍ക്കു ലോ​കം. അ​തി​ന​പ്പു​റ​മു​ള്ള​തെ​ല്ലാം ത​നി​ക്കു ബാ​ധ്യ​ത​യോ, ക​ട​പ്പാ​ടോ ഇ​ല്ലാ​ത്ത ആ​രു​ടേ​തോ ആ​ണ്. അ​വി​ടെ എ​ന്തു സം​ഭ​വി​ച്ചാ​ലും അ​യാ​ളെ ബാ​ധി​ക്കു​ക​യോ, അ​ല​ട്ടു​ക​യോ ചെ​യ്യി​ല്ല.
അ​ത് എ​ന്റേ​ത​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്ന് ആ​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വ​ര്‍ക്ക് അ​ല്‍പാ​യു​സാ​യ ആ ​ആ​ശ്വാ​സം മാ​ത്ര​മേ ഉ​ണ്ടാ​വു​ക​യു​ള്ളൂ. എ​ന്റേ​ത​ല്ല എ​ന്ന​തി​നു പ​ക​രം എ​ന്റെ സ​ഹോ​ദ​ര​ന്റേ​താ​ണ് എ​ന്നു ചി​ന്തി​ക്കു​ന്ന​വ​ന്‍ അ​തി​രു​ക​ളി​ലും അ​തി​ര്‍ത്തി​ക​ളി​ലും ത​ട്ടി വീ​ണു​പോ​കി​ല്ല. അ​വ​ന്റെ ക​ണ്ണും കാ​തും മ​ന​സും അ​തി​രു​ക​ള്‍ ഭേ​ദി​ച്ചു മു​ന്നേ​റും. ത​ന്റെ മു​റ്റ​ത്തെ​യും അ​യ​ല്‍ക്കാ​ര​ന്റെ മു​റ്റ​ത്തെ​യും ഒ​രേ ക​ണ്ണോ​ടെ മാ​ത്ര​മേ അ​യാ​ള്‍ക്കു കാ​ണാ​ന്‍ ക​ഴി​യു​ക​യു​ള്ളൂ. അ​പ​ര​നു ഭ​വി​ച്ച ന​ഷ്ടം ത​നി​ക്കു സം​ഭ​വി​ച്ച ന​ഷ്ട​മാ​യാ​ണ് അ​യാ​ള്‍ക്കു അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക. ത​നി​ക്ക് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത് ത​ന്റെ സ​ഹോ​ദ​ര​നും ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​വ​രെ നി​ങ്ങ​ളി​ലാ​രും പൂ​ര്‍ണ സ​ത്യ​വി​ശ്വാ​സി​യാ​കി​ല്ലെ​ന്നാ​ണു തി​രു​മൊ​ഴി.
അ​വ​ന​വ​നി​ല്‍ ചു​രു​ങ്ങാ​തെ അ​പ​ര​നി​ലേ​ക്കു വി​ക​സി​ക്കാ​ന്‍ ക​ഴി​യു​ന്ന​വ​നാ​ണു സ​ഹൃ​ദ​യ​ന്‍. അ​വ​നാ​ണ് മി​ക​ച്ച അ​യ​ല്‍ക്കാ​ര​ന്‍. ഉ​ത്ത​മ​നാ​യ പൗ​ര​നും നീ​തി​മാ​നാ​യ ഭ​ര​ണാ​ധി​കാ​രി​യും അ​വ​ന്‍ത​ന്നെ. അ​യാ​ള്‍ ത​ന്റെ ആ​ളു​ക​ളെ​യ​ല്ല, മ​നു​ഷ്യ​രെ​യാ​ണു കാ​ണു​ക. ത​ന്റെ നാ​ടും വീ​ടു​മ​ല്ല, പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തെ​യാ​ണു കാ​ണു​ക. ത​ന്നോ​ടും ത​ന്റെ​തി​നോ​ടും കൂ​ടു​ത​ല്‍ കൂ​റു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ക സ്വാ​ഭാ​വി​കം. പ​ക്ഷേ, അ​ത് അ​പ​ര​നോ​ടു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട കൂ​റി​ല്‍നി​ന്ന് എ​ടു​ത്താ​ക​രു​ത്. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു​ള്ള സ്‌​നേ​ഹ​വും കാ​രു​ണ്യ​വും വെ​ട്ടി​ക്കു​റ​ക്കാ​തെ ത​ന്നെ സ്വ​ന്ത​ത്തെ​യും സ്വ​ന്ത​ത്തി​ന്റേ​തി​നെ​യും ന​ന്നാ​യി സ്‌​നേ​ഹി​ച്ചു​കൂ​ടെ​ന്നു​ണ്ടോ?
•