കവിത
ഷി​ഫാ​ന സ​ലിം

എ​നി​ക്കൊ​രു
വീ​ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലെ​ന്ന്
തോ​ന്നി.
അ​മ്മ​യെ​പ്പോ​ലെ മ​ട​ക്കം
കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു വീ​ട്.
ഞാ​ന​നാ​ഥ​യാ​യി​രു​ന്നു,
ബ​ഹ​ള​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ
തീ​ർ​ത്തും ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടു പോ​യ​വ​ൾ.

എ​ന്റെ സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ
പൂ​ർ​ണ സ​ങ്ക​ൽ​പ​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം
ഞാ​ൻ എ​ന്റെ ദൈ​വ​ത്തി​ൽ
അ​ടി​ച്ചേ​ൽ​പ്പി​ച്ചു.
അ​ങ്ങ​നെ
ആ ​വെ​ളി​ച്ച​ത്തെ മാ​ത്രം
സ്നേ​ഹി​ച്ചു.
ഞാ​ൻ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന
മ​നു​ഷ്യ​രി​ലെ​ല്ലാം ഞാ​ൻ
ദൈ​വ​ത്തെ ക​ണ്ടു!

എ​ങ്കി​ലും വേ​ദ​ന​ക​ളു​ടെ
അ​ങ്ങേ അ​ക​ല​ങ്ങ​ളി​ൽ
ഞാ​ൻ ആ ​സ്നേ​ഹ​ത്തെ​യും
ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു.

അ​നാ​ഥ​ക​ൾ​ക്ക്
ഹൃ​ദ​യ​മു​ണ്ട്
നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക​റി​യാ​മോ?
തീ​ർ​ത്തും ഒ​രി​ല​പോ​ലും
ത​നി​ക്കു വേ​ണ്ടി
കാ​ത്തി​രി​ക്കാ​നി​ല്ലെ​ന്ന
അ​നാ​ഥ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ
തീ​ക്ഷ്ണ​ത!

എ​ല്ലാ​വ​രു​മു​ണ്ടാ​കി​ലും
ശൂ​ന്യ​ത​യു​ടെ വെ​ളു​ത്ത
വി​രി​പ്പി​ൽ മു​ടി കൊ​ഴി​ഞ്ഞു
ആ​ത്മാ​വ് ന​ശി​ച്ചു
കി​ട​ക്കു​ന്ന​വ​രെ
പോ​ലെ..,

വേ​ദ​ന​ക​ളു​ടെ തി​ണ​ർ​ത്ത
പാ​ടു​ക​ളി​ൽ മാ​തൃ​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ
ചൂ​ടു​തേ​ടു​ന്ന അ​സ​ഭ്യം പോ​ലെ
നി​ര​ർ​ഥ​ക​ര​മാ​യ​തെ​ന്തു​ണ്ട്.

എ​ങ്കി​ലും എ​നി​ക്കൊ​രു
വീ​ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലെ​ന്ന്
തോ​ന്നി,
ആ ​വീ​ടൊ​രു
മ​നു​ഷ്യ​നാ​യെ​ങ്കി​ലെ​ന്ന്.

ആ​ത്മാ​വി​ൽ വെ​ളി​ച്ച​മു​ള്ള
എ​ന്റെ പ്ര​തി​ബിം​ബം
പേ​റു​ന്ന ആ ​ഒ​രേ​യൊ​രു
മ​നു​ഷ്യ​ൻ
എ​ന്റെ വീ​ടാ​യെ​ങ്കി​ലെ​ന്ന്
തോ​ന്നി...
വെ​റു​തെ തോ​ന്നി.

•