ഉൾക്കാഴ്ച
മുഹമ്മദ്

അ​ബ്ദു​ൽ അ​സീ​സ് രാ​ജാ​വു​മാ​യി എ​ന്തോ പി​ണ​ക്ക​മു​ണ്ടാ​യ​താ​ണു സം​ഭ​വം. ത​ഖി​യ്യു​ദ്ദീ​ൻ ഹി​ലാ​ലി സ​ഊ​ദി അ​റേ​ബ്യ വി​ട്ട് ഇ​ന്ത്യ​യി​ലേ​ക്കു പോ​ന്നു. ഹി​ലാ​ലി ചി​ല്ല​റ​ക്കാ​ര​നാ​ണെ​ന്നു ക​രു​തേ​ണ്ട. അ​റ​ബ് സാ​ഹി​ത്യ​ത്തി​ലെ മു​ടി​ചൂ​ടാ​മ​ന്ന​നാ​ണ്. അ​ദ്ദേ​ഹം ഇ​ന്ത്യ​യി​ൽ വ​ന്ന് ല​ഖ്‌​നോ​വി​ലെ ദാ​റു​ൽ ഉ​ലൂ​മി​ൽ അ​ധ്യാ​പ​ക​നാ​യി ജോ​ലി​യേ​റ്റു. 1931ലെ ​അ​വ​സാ​ന കാ​ലം. അ​ന്നൊ​രി​ക്ക​ൽ ഹി​ലാ​ലി ഒ​രു യാ​ത്ര​യ്‌​ക്കൊ​രു​ങ്ങി. ബ​നാ​റ​സ്, അ​അ്‌​സം​ഗ​ഢ്, മു​ബാ​റ​ക്പ​ർ എ​ന്നി​വി​ട​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള പ​ര്യ​ട​നം. അ​വി​ട​ങ്ങ​ളി​ലെ സു​പ്ര​ധാ​ന വ്യ​ക്തി​ത്വ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി സ​മ്പ​ർ​ക്കം പു​ല​ർ​ത്ത​ലാ​യി​രു​ന്നു ഉ​ദ്ദേ​ശ്യം. സ​ഹ​യാ​ത്രി​ക​നാ​യി അ​ലീ​മി​യാ​നു​മു​ണ്ട്. ച​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നാ​ണ് അ​ലീ​മി​യാ​ൻ. യാ​ത്ര പ​ല നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കും വ​ഴി​യാ​യി. അ​തി​ലൊ​ന്നാ​ണ് സി​യാ എ​ന്ന പേ​രി​ൽ ഒ​രു അ​റ​ബ് മാ​ഗ​സി​ൻ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കാ​നു​ള്ള ധാ​ര​ണ​യു​ണ്ടാ​യ​ത്. തൊ​ട്ട​ടു​ത്ത വ​ർ​ഷം ത​ന്നെ ആ ​സ്വ​പ്നം യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യ​മാ​യി. ഇ​ന്ത്യാ ച​രി​ത്ര​ത്തി​ൽ പു​തി​യൊ​രു അ​ധ്യാ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. പ​ക്ഷേ, മൂ​ന്നു​വ​ർ​ഷം മാ​ത്ര​മേ അ​തി​ന്റെ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​ര​ണം തു​ട​ർ​ന്നു​ള്ളൂ. ചി​ല കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ൽ പി​ന്നീ​ട് അ​തു നി​ല​ച്ചു. ഈ ​സം​ഭ​വം വി​വ​രി​ച്ച ശേ​ഷം ന​ദ്‌​വി സാ​ഹി​ബ് ത​ന്റെ ആ​ത്മ​ക​ഥ​യി​ൽ എ​ഴു​തു​ന്നു: ‘എ​ങ്കി​ലും ഇ​താ​യി​രു​ന്നു പി​ന്നീ​ട് ‘അ​ൽ ബ​അ്ഥു​ൽ ഇ​സ്‌​ലാ​മീ’ എ​ന്ന മാ​ഗ​സി​നെ​യും ‘അ​ർ​റാ​ഇ​ദ് ’ പ​ത്ര​ത്തെ​യും മു​ള​പ്പി​ച്ച വി​ത്ത് ’.

ഒ​ന്നു മ​രി​ച്ച​പ്പോ​ൾ
ജ​നി​ച്ച​ത് ര​ണ്ടെ​ണ്ണം!
ന​മ്മ​ൾ തീ​ർ​ന്നു എ​ന്നു തീ​ർ​പ്പു ക​ൽ​പി​ച്ച​തി​ൽ​നി​ന്നാ​യി​രി​ക്കും തീ​രാ​ത്ത നാ​മ്പു​ക​ളു​യ​രു​ന്ന​ത്. ന​ട്ടു​ന​ന​ച്ചു​ണ്ടാ​ക്കി​യ വൃ​ക്ഷം ദു​ര​ന്ത​ത്തി​ൽ ക​ട​പു​ഴ​കി വീ​ണു​വെ​ന്നി​രി​ക്ക​ട്ടെ. അ​തി​ൽ​നി​ന്ന് പു​തി​യ ത​ളി​രി​ല​ക​ൾ മു​ള​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​തു കാ​ണാ​റി​ല്ലേ. ഈ ​കു​റി​പ്പെ​ഴു​തു​ന്ന​ത് രാ​ത്രി ഏ​ഴു മ​ണി​ക്കു​ശേ​ഷ​മാ​ണ്. ഇ​തെ​ഴു​തു​ന്ന ദി​വ​സം രാ​വി​ലെ നി​ര​ത്തി​ൽ​വ​ച്ചു കേ​ട്ട ഒ​രു മു​ദ്രാ​വാ​ക്യം ഇ​താ​യി​രു​ന്നു:
‘ഇ​ല്ലാ​യി​ല്ല മ​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല
ര​ക്ത​സാ​ക്ഷി മ​രി​ക്കു​ന്നി​ല്ല’.

ര​ക്ത​സാ​ക്ഷി​യു​ടെ ഭൗ​തി​ക ശ​രീ​രം മ​ണ്ണോ​ടു ചേ​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ന്റെ ര​ക്ത​സാ​ക്ഷി​ത്വം ഒ​രു വി​ത്താ​ണ്. ആ ​വി​ത്ത് കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത് അ​നേ​ക​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണ്. അ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ​കി​ട​ന്ന് ആ ​വി​ത്ത് വ​ള​രു​മ്പോ​ൾ ജ​നി​ക്കു​ന്ന​ത് ഒ​രാ​യി​രം ധീ​ര​യു​വാ​ക്ക​ളാ​യി​രി​ക്കും.

നി​ർ​മാ​ണ​ത്തി​ലി​രി​ക്കു​ന്ന വീ​ട് തി​മ​ർ​ത്തു​പെ​യ്യു​ന്ന മ​ഴ​യി​ൽ ത​ക​ർ​ന്നു​വീ​ണു. ല​ക്ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ ന​ഷ്ട​മാ​ണു വ​ന്നു ചേ​ർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. സ​ഹി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യാ​ത്ത സ​ങ്ക​ട​ത്തി​ലാ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന നേ​ര​ത്താ​ണ് സു​ഹൃ​ത്ത് വ​ന്ന​ത്. അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു: ‘നി​ന്റെ ഭാ​ഗ്യം! താ​മ​സ​മാ​ക്കി​യ ശേ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു ഈ ​ത​ക​ർ​ച്ച​യെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു സം​ഭ​വി​ക്കു​ക! ത​ക​ർ​ന്ന വീ​ട് കൂ​ടു​ത​ൽ ഭ​ദ്ര​മാ​ക്കി പു​ന​ർ​നി​ർ​മി​ക്കാം. ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു​പോ​യ ജീ​വ​നു​ക​ളെ തി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​ൻ ക​ഴി​യി​ല്ല​ല്ലോ. വീ​ഴാ​നു​ള്ള​ത് ക​ന​ത്ത ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ൾ വ​രു​ത്തി​വ​യ്ക്കു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പേ വീ​ണ​ത് എ​ത്ര ന​ന്നാ​യി!’
കി​ട്ടാ​തെ പോ​യ​ത് അ​നു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി എ​ന്നു ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന സ​ന്ദ​ർ​ഭ​ങ്ങ​ൾ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​കാ​റി​ല്ലേ. വൈ​ക​ല്യ​ങ്ങ​ൾ കാ​ര​ണം വി​ജ​യ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള വ​ഴി സു​ഗ​മ​മാ​യി കി​ട്ടി​യ​വ​ർ എ​ത്ര​യാ​ണു​ള്ള​ത്. മാ​ര​ക​മാ​യ രോ​ഗ​ങ്ങ​ൾ അ​തി​ലും മാ​ര​ക​മാ​യ പാ​പ​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് എ​ത്ര പേ​രെ​യാ​ണു ത​ട​യി​ടാ​റു​ള്ള​ത്!

നേ​രി​യൊ​രു ലാ​ഭ​മെ​ങ്കി​ലും ബാ​ക്കി​വ​യ്ക്കാ​തെ ഒ​രു ന​ഷ്ട​വും സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. ഏ​റ്റ​വും ചു​രു​ങ്ങി​യ​ത് ഈ ​വ​ഴി​ക്കു​പോ​യാ​ൽ പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ടു​മെ​ന്ന പാ​ഠ​മെ​ങ്കി​ലും ല​ഭി​ക്കും. പ​രീ​ക്ഷ​യി​ൽ പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ അ​തൊ​രു ന​ഷ്ടം ത​ന്നെ​യാ​ണ്. ഒ​രു വ​ർ​ഷ​മാ​ണ് അ​തു​വ​ഴി ന​ഷ്ട​മാ​കു​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ അ​തു ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ള​ല്ലാ​തെ മ​റ്റൊ​ന്നും ഉ​ൾ​ചേ​രാ​ത്ത ന​ഷ്ട​മ​ല്ല, ലാ​ഭ​വും അ​തി​ലു​ണ്ട്. അ​തു​വ​രെ തു​ട​ർ​ന്ന വ​ഴി വി​ജ​യ​ത്തി​ലെ​ത്തി​ക്കു​ന്ന വ​ഴി​യ​ല്ലെ​ന്ന വ​ലി​യ പാ​ഠം ആ ​പ​രാ​ജ​യ​മാ​ണ് പ​ക​ർ​ന്നു​ത​രു​ന്ന​ത്. ഇ​നി ആ ​പ​രാ​ജ​യ​ത്തെ വി​ജ​യ​ത്തി​നു​ള്ള ഊ​ർ​ജ​മാ​യി കാ​ണു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ൽ ആ ​പ​രാ​ജ​യ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ജ​നി​ക്കു​ന്ന​ത് ഒ​രു വി​ജ​യ​മ​ല്ല, അ​നേ​കം വി​ജ​യ​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കും. കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ കൂ​ടു​ത​ൽ ബു​ദ്ധി​പ​ര​മാ​യി പു​ന​രാ​രം​ഭി​ക്കാ​നു​ള്ള ഏ​ക മാ​ർ​ഗം പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ടു​ക മാ​ത്ര​മാ​ണെ​ന്ന് ഹെ​ൻ​റി ഫോ​ർ​ഡ്. പ​രാ​ജ​യം വി​ജ​യ​ത്തി​ന്റെ വി​പ​രീ​ത​മ​ല്ല, ഭാ​ഗ​മാ​ണെ​ന്ന​റി​യ​ണം.

പി​ട​ക്കോ​ഴി​യു​ടെ ശ​രീ​ര​ത്തി​നു​താ​ഴെ നി​ർ​ജീ​വ​മാ​യി കി​ട​ക്കു​ന്ന കോ​ഴി​മു​ട്ട ഒ​രു​നാ​ൾ പൊ​ട്ടും. മു​ട്ട പൊ​ട്ടു​ന്ന​ത് ന​ഷ്ടം ത​ന്നെ​യാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ ആ ​പൊ​ട്ട​ലി​ൽ ജീ​വ​ൻ പു​റ​ത്തേ​ക്കു വ​രു​ന്നു​ണ്ട്. ആ ​ജീ​വ​ന്റെ ത​ല​മു​റ​ക​ൾ ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, ലോ​കാ​വ​സാ​നം​വ​രെ നി​ല​നി​ന്നേ​ക്കാം. അ​പ്പോ​ൾ എ​ത്രാ​യി​രം മു​ട്ട​ക​ളു​ടെ ജ​ന്മ​ത്തി​നാ​യി​രി​ക്കും ആ ​മു​ട്ട​യു​ടെ പൊ​ട്ട​ൽ നി​മി​ത്ത​മാ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വു​ക..!

ഏ​തു പൊ​ട്ട​ലും ത​ക​ര​ലും നി​ല​യ്ക്ക​ലു​മെ​ല്ലാം മു​ട്ട പൊ​ട്ടു​ന്ന​പോ​ലെ മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യാ​ൽ മ​തി. പൊ​ട്ട​ൽ മാ​ത്രം കാ​ണ​രു​ത്, അ​തി​നു പി​ന്നാ​ലെ ഉ​യ​ർ​ന്നു​വ​രു​ന്ന പു​തു​ജീ​വ​നു​ക​ളെ കൂ​ടി കാ​ണ​ണം. ന​ഷ്ടം മാ​ത്രം ക​ണ്ടാ​ൽ ന​ഷ്ടം മാ​ത്ര​മേ​യു​ണ്ടാ​കൂ. ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കി​ട​യി​ൽ ഒ​ളി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന ലാ​ഭ​ങ്ങ​ൾ​കൂ​ടി ചി​ക​യ​ണം. ആ ​ലാ​ഭ​ങ്ങ​ൾ കാ​ണാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​ത് വ​ന്നു​പെ​ട്ട ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ അ​നു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി കാ​ണാ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കും.
ന​ഷ്ടം പു​റ​ത്താ​ണു​ണ്ടാ​വു​ക. അ​തി​ന​ക​ത്തെ ലാ​ഭം അ​ക​ത്തു​മി​രി​ക്കും. അ​ക​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന ലാ​ഭ​ത്തെ കാ​ണാ​തെ പു​റ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന ന​ഷ്ട​ത്തെ മാ​ത്രം കാ​ണ്ടാ​ൽ ന​ഷ്ടം സ​ങ്ക​ട​ജ​ന​ക​മാ​യി മാ​റും. ന​മ്മു​ടെ ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ന​മു​ക്ക് അ​നു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളാ​യി മാ​റ​ണം. ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ ഇ​ര​ട്ടി ലാ​ഭ​മാ​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യ​ണം. അ​തി​നു ന​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ വി​ത്തു​ക​ളാ​ക്കി മാ​റ്റു​ക. വി​ത്താ​ക്കി​യാ​ൽ അ​തി​ൽ​നി​ന്ന് ലാ​ഭം മു​ള​ച്ചു​വ​രും.
•