ഐ.ബി ഉസ്മാൻ ഫൈസി

ദക്ഷിണ കേരളത്തിന് പകരംവയ്ക്കാനില്ലാത്ത പണ്ഡിതതേജസായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ ദിവസം വിടവാങ്ങിയ ചേലക്കുളം അബുൽ ബുഷ്‌റ കെ.എം മുഹമ്മദ് മൗലവി. മൗത്തുൽ ആലിമി മൗത്തുൽ ആലം (പണ്ഡിതന്റെ മരണം ലോകത്തിന്റെ മരണമാണ് ) എന്ന നബി വചനത്തെ അന്വർഥമാക്കും വിധമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ജീവിതവും മരണവും. 1936 ജനുവരി അഞ്ചിന് മരക്കാർ കുഞ്ഞി ഹാജി-ഫാത്തിമ ദമ്പതികളുടെ മകനായി ചേലക്കുളത്ത് ജനിച്ച അദ്ദേഹം ചെറുപ്പം മുതലെ പഠന രംഗത്ത് വളരെ ശ്രദ്ധ പുലർത്തിയിരുന്നു. വിജ്ഞാന-വിലായത്തുകൾകൊണ്ട് ശ്രദ്ധേയനായ മർഹും പുതിയാപ്പിള അബ്ദുർറഹ്മാൻ മുസ്‌ലിയാരായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന ഗുരുനാഥൻ. വിജ്ഞാനത്തിന്റെ സർവ മേഖലകളിലും അഗാധ പാണ്ഡിത്യത്തോടെ വെല്ലൂർ ബാഖിയാത്തിൽനിന്ന് ബാഖവി ബിരുദം നേടിയ അദ്ദേഹം ദക്ഷിണ കേരള ജംഇയ്യത്തുൽ ഉലമയുടെ ദീർഘകാല മുഖ്യ കാര്യദർശിയായും മേലധ്യക്ഷനായും മുഫ്തിയായും അതിലുപരി തിരുവനന്തപുരം വലിയ ഖാസിയായും അവരോധിതനായി.

ഇന്ന് തെക്കൻ കേരളത്തിൽ തലയെടുപ്പുള്ള ആയിരക്കണക്കിന് പണ്ഡിതൻമാർ അബുൽ ബുഷ്‌റ മൗലവി ശിഷ്യന്മാരാണെന്ന പരമാർഥം ആർക്കും വിസ്മരിക്കാവതല്ല. ആ ഗുരുമുഖത്തുനിന്ന് ഈ വിനീതനും അറിവ് നുകരാൻ കഴിഞ്ഞു എന്നത് അഭിമാനത്തോടെ ഓർക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തോട് ശിഷ്യപ്പെടുന്നത് ആരെയും ആകർഷിക്കുന്ന ഒന്ന് തന്നെയായിരുന്നു. അതിൽ ഏറ്റവും എടുത്തുപറയേണ്ടത് ഭാഷാശുദ്ധിയാണ്. ഏതൊരാൾക്കും മനസിലാകുംവിധം തനിമയാർന്ന ശുദ്ധ മലയാള ഭാഷയിലായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ക്ലാസുകൾ മുഴുവനും. ഒന്നിന്റെയും കാരണത്താൽ ക്ലാസ് മുടക്കുന്ന രീതി ഗുരുവര്യർക്ക് തീരെയുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരിക്കൽ തെക്ക് ചന്തിരൂർ ഭാഗത്ത് ഒരു പരിപാടിയും കഴിഞ്ഞ് അദ്ദേഹം രാത്രി ഏറെ വൈകിയാണ് എത്തിയത്. അപ്പോഴാണ് അന്നേ ദിവസം ക്ലാസുകളൊന്നും തന്നെ എടുത്തിട്ടില്ലയെന്ന് ഓർമ വന്നത്. ഉടനെ തന്നെ ഉറക്കത്തിലായിരുന്ന ഞങ്ങളെ വിളിച്ചുണർത്തുകയും ദീർഘമായ ക്ലാസെടുക്കുകയും ചെയ്ത ശേഷം മാത്രമാണ് മടങ്ങിയത് എന്ന കാര്യം ഇപ്പോഴും ഓർമയിൽ തെളിഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു.
ജീവിതം പോലെ തന്നെ പവിത്രമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണവും. പ്രവാചക കാവ്യമായ ബുർദയുടെ ഈരടികൾ ശ്രവിച്ച് തന്റെ മക്കളുടെ സമീപത്തുവച്ച് കലിമ ചൊല്ലി യാത്ര പറഞ്ഞു.

(സമസ്ത കേന്ദ്ര മുശാവറ അംഗമാണ്
ലേഖകൻ)