വാക്കിനും വരികള്‍ക്കും
വഴങ്ങാത്ത
കണ്ണീരിന്‍ നനവാര്‍ന്ന
ഒരോര്‍മ!
ഉപ്പും മുളകും കൂടിക്കലരും
അടുക്കള നിമിഷങ്ങളില്‍
കരിപിടിച്ചൊരു പാത്രം.
പാതി വെന്ത അരി.
അമ്മിയില്‍ തെളിയും വിരലടയാളം.
പുക മൂടിയ ചിമ്മിനി.
അടര്‍ന്നു വീഴും വിയര്‍പ്പ്.
കഷണ്ടി കയറിയ ജീവിതമെന്ന്
സ്‌നേഹത്തോടെ തലോടുമ്പോഴും
ഒരു പുലര്‍ക്കാല നക്ഷത്രത്തെ
സ്വപ്നം കണ്ടവര്‍!
പാതിരാവിലും
പൊരിവെയിലിലും
ഉണ്ടാക്കി വച്ചതത്രയും
മൂടിവച്ച് കാവലിരിക്കുന്നവര്‍!
വരണ്ടുണങ്ങിയ നാവിലിഴയും
മൗനമാം തേങ്ങല്‍.
കവിളിലൂടെയൂര്‍ന്നിറങ്ങും
സങ്കടച്ചാല്.
ഉമ്മ
വാക്കിനും വരികള്‍ക്കും
വഴങ്ങാതെ
ഇപ്പോഴും
കണ്ണീരില്‍ കുതിര്‍ന്നങ്ങനെ.......