കൃഷ്ണൻ ചേലമ്പ്ര

‘പെ​ന്‍ഷ​ന്‍ അ​പേ​ക്ഷ​യി​ല്‍ ന​ട​പ​ടി​യെ​ടു​ക്കാ​തെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ സ​മ​ര സേ​നാ​നി​യെ 23 വ​ര്‍ഷം വ​ട്ടം ക​റ​ക്കി​യ​തി​ന് മ​ദ്രാ​സ് ഹൈ​ക്കോ​ട​തി അ​ധി​കൃ​ത​രെ രൂ​ക്ഷ​മാ​യി വി​മ​ര്‍ശി​ച്ചു’. വാ​ര്‍ത്ത​യു​ടെ ആ​ദ്യ​വാ​ക്യം വാ​യി​ച്ച മാ​ത്ര​യി​ല്‍ ഒ​രു ചോ​ദ്യം ഉ​യ​രും: ആ​രാ​ണ് വി​മ​ര്‍ശി​ച്ച​ത്? വാ​ച​ക​ത്തി​ല്‍ ഒ​രു പ​ദം സ്ഥാ​നം മാ​റി​ക്കി​ട​ന്ന​താ​ണ് വാ​യ​ന​ക്കാ​രി​ല്‍ സ​ന്ദേ​ഹ​മു​ണ​ര്‍ത്തു​ന്ന​ത്. മ​ദ്രാ​സ് ഹൈ​ക്കോ​ട​തി അ​ധി​കൃ​ത​രെ​യാ​ണ് വി​മ​ര്‍ശി​ച്ച​ത് എ​ന്ന ധ്വ​നി​യാ​ണ് ഇ​വി​ടെ. മ​റി​ച്ച് ‘പെ​ന്‍ഷ​ന്‍ അ​പേ​ക്ഷ​യി​ല്‍ ന​ട​പ​ടി​യെ​ടു​ക്കാ​തെ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ സ​മ​ര സേ​നാ​നി​യെ വ​ട്ടം ക​റ​ക്കി​യ അ​ധി​കൃ​ത​രെ മ​ദ്രാ​സ് ഹൈ​ക്കോ​ട​തി രൂ​ക്ഷ​മാ​യി വി​മ​ര്‍ശി​ച്ചു’ എ​ന്നെ​ഴു​തി​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ല്‍ വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​ന് സം​ശ​യം വ​രി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. വ​ള​രെ നി​സാരമാ​യ പി​ഴ​വാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നാ​മെ​ങ്കി​ലും വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ സം​ശ​യ മു​ന​യി​ല്‍ നി​ർത്തു​ന്ന​താ​ക​രു​ത് പ​ത്ര​ഭാ​ഷ.
ത​മി​ഴ്‌​നാ​ട്ടി​ല്‍നി​ന്നു വ​ന്ന വാ​ര്‍ത്ത​യി​ലേ​ക്കൊ​ന്നു ക​ണ്ണോ​ടി​ക്കാം: ‘മ​ന്ത്രി ദി​ണ്ടു​ക്ക​ല്‍ സി. ​ശ്രീ​നി​വാ​സ​ന്‍ പ​ങ്കെ​ടു​ത്ത ഉ​സി​ലം പെ​ട്ടി​യി​ലെ ഒ​രു പ്ര​ചാ​ര​ണ യോ​ഗ​ത്തി​ല്‍ വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച രാ​ത്രി ചി​ല​ര്‍ ക​ല്ലേ​റു ന​ട​ത്തി’. ഒ​റ്റ​വാ​യ​ന​യി​ല്‍ പി​ശ​കൊ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ന്നു തോ​ന്നാ​മെ​ങ്കി​ലും വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച എ​ന്ന പ​ദം സ്ഥാ​നം തെ​റ്റി​ക്കി​ട​ന്ന​തു കാ​ര​ണം വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​ന് സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും സം​ശ​യം തോ​ന്നാം, വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച രാ​ത്രി​യി​ല്‍ മാ​ത്ര​മ​ല്ലേ ക​ല്ലേ​റു​ണ്ടാ​യു​ള്ളൂ; ബാ​ക്കി ദി​വ​സ​മൊ​ന്നും കു​ഴ​പ്പ​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല​ല്ലോ എ​ന്ന്. ‘വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച രാ​ത്രി മ​ന്ത്രി ദി​ണ്ടു​ക്ക​ല്‍...’ എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു തു​ട​ക്ക​മെ​ങ്കി​ല്‍ ആ​ശ​യ​ക്കു​ഴ​പ്പം ഒ​ഴി​വാ​യേ​നേ. ‘ഒ​രു’ എ​ന്ന​ത് അ​ധി​ക​പ്പ​റ്റു ത​ന്നെ.

അ​രോ​ച​ക വാ​ച​ക​ങ്ങ​ള്‍

റി​പ്പോ​ര്‍ട്ട് ത​യാ​റാ​ക്കാ​നു​ള്ള ആ​വേ​ശ​ത്തി​ല്‍ എ​ഴു​തി​യു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​ത് ഒ​രാ​വ​ര്‍ത്തി വാ​യി​ച്ചാ​ല്‍ തീ​രാ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ ന​മ്മു​ടെ പ​ത്ര​ഭാ​ഷ​യി​ലെ ക​ല്ലു ക​ടി. അ​ഥ​വാ വാ​ര്‍ത്ത​ക​ള്‍ കം​പ്യൂ​ട്ട​റി​ല്‍ അ​ടി​ച്ച ശേ​ഷം അ​വ​ധാ​ന​പൂ​ര്‍വം വാ​യി​ച്ചു നോ​ക്കാ​നു​ള്ള ക്ഷ​മ കാ​ണി​ക്കു​ക. ലേ​ഖ​ക​നു തെ​റ്റു പ​റ്റി​ല്ലെ​ന്ന ധാ​ര​ണ​യോ​ടെ വാ​ര്‍ത്ത​ക​ള്‍ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യു​ന്ന പ​ത്രാ​ധി​പ​ന്മാ​രും അ​ല​സ​ത കൈ​വെ​ടി​യ​ണം. അ​ല്ലാ​ത്ത​പ​ക്ഷം അ​ച്ച​ടി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന വി​ക​ല സൃ​ഷ്ടി​ക​ള്‍ക്ക് ചി​ല ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണ​ങ്ങ​ള്‍:
‘പ​ടി​ഞ്ഞാ​റ​ന്‍ സാ​ഹി​ത്യ രൂ​പ​മാ​യ നോ​വ​ലി​ന് മ​ല​യാ​ള​ത്തി​ല്‍ വി​ത്ത് പാ​കു​ക​യും വാ​ണി​ജ്യ​മേ​ഖ​ല​യി​ല്‍ വി​പ്ല​വ​ക​ര​മാ​യ പ​രി​വ​ര്‍ത്ത​നം സൃ​ഷ്ടി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​ത​കു​ന്ന ബാ​ങ്കി​ങ്ങി​ന് കേ​ര​ള​ത്തി​ല്‍ തു​ട​ക്കം കു​റി​ക്കാ​നും ക​ഴി​ഞ്ഞ വ്യ​ക്തി​യാ​ണ് അ​പ്പു നെ​ടു​ങ്ങാ​ടി’. ആ​ദ്യ വാ​യ​ന​യി​ല്‍ അ​സു​ഖ​ക​ര​മാ​യി ഒ​ന്നും തോ​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഒ​രു ക​ല്ലു​ക​ടി അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ലേ? ഈ ​വാ​ച​ക​ത്തി​ലെ ആ​ദ്യ​ഭാ​ഗ​ത്തെ ‘പാ​കു​ക​യും’ എ​ന്ന​തു മാ​റ്റി ‘പാ​കു​വാ​നും’ എ​ന്നാ​ക്കി മാ​റ്റി നോ​ക്കൂ. വാ​യ​ന സു​ഖ​ദാ​യ​ക​മാ​യി​ല്ലേ? നി​സാ​ര​മെ​ങ്കി​ലും അ​ക്ഷ​ന്ത​വ്യ​മാ​യ വ്യാ​ക​ര​ണ​പ്പി​ശ​കാ​ണി​ത്.

‘മ​ല​യാ​ളി​ക​ള്‍ വി​സ്മ​യാ​വേ​ശ​ത്തോ​ടെ ഏ​റ്റു​വാ​ങ്ങി​യ മ​ധു​ര​ഗാ​ന ശി​ല്‍പി​യു​ടെ മ​ക്ക​ള്‍...’ സ​ലീ​ല്‍ ചൗ​ധ​രി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​ഴു​തി​യ വാ​ര്‍ത്ത​യി​ലാ​ണ് ഈ ​വാ​ച​കം. ‘മ​ധു​ര​ഗാ​ന ശി​ല്‍പി​യു​ടെ മ​ക്ക​ള്‍’ എ​ന്ന പ്ര​യോ​ഗം എ​ന്തു​മാ​ത്രം അ​രോ​ച​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. മ​ല​യാ​ളി​ക​ള്‍ സ​ലീ​ല്‍ ചൗ​ധ​രി​യെ ഏ​റ്റു​വാ​ങ്ങി​യ​ത് ‘മ​ധു​ര​ഗാ​ന ശി​ല്‍പി’ എ​ന്ന നി​ല​യി​ല​ല്ല. ‘മ​ല​യാ​ളി​ക​ള്‍ വി​സ്മ​യാ​വേ​ശ​ത്തോ​ടെ ഏ​റ്റു​വാ​ങ്ങി​യ മ​ധു​ര​ഗാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ശി​ല്‍പി​യാ​യ സ​ലീ​ല്‍ ചൗ​ധ​രി​യു​ടെ മ​ക്ക​ള്‍’ എ​ന്നോ... ‘മ​ധു​ര​ഗാ​ന​ങ്ങ​ള്‍ സം​ഭാ​വ​ന ചെ​യ്ത സ​ലീ​ല്‍ ചൗ​ധ​രി എ​ന്ന ഗാ​ന ശി​ല്‍പി​യു​ടെ മ​ക്ക​ള്‍’ എന്നോ എ​ഴു​തി​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ല്‍ അ​രോ​ച​ക​ത്വം ഒ​ഴി​വാ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഗോ​ച​ര​മ​ല്ലാ​ത്ത ഓ​ണാ​ശം​സ

‘കു​രു​ത്തോ​ല​ക​ളും കു​ല​വാ​ഴ​ക​ളും വ​ര്‍ണാ​ഭ​മാ​യ ഓ​ണാ​ശം​സ​ക​ളു​മാ​യി അ​ണി​ഞ്ഞൊ​രു​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ് മ​ഠ​വും പ​രി​സ​ര​ങ്ങ​ളും. തി​രു​വോ​ണ ദി​വ​സ​ത്തെ അ​മ്മ​യു​ടെ പ്ര​ഭാ​ഷ​ണം...’
കു​രു​ത്തോ​ല​ക​ളും കു​ല​വാ​ഴ​ക​ളും ദൃ​ഷ്ടി ഗോ​ച​ര​മാ​ണ്. എ​ന്നാ​ല്‍ വ​ര്‍ണാ​ഭ​മാ​യ ഓ​ണാ​ശം​സ​ക​ളോ? അ​തു കാ​ണാ​നാ​വു​മോ? ഓ​ണാ​ശം​സ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ ബാ​ന​റു​ക​ളാ​യി​രി​ക്കും ലേ​ഖ​ക​ന്‍ ഉ​ദ്ദേ​ശി​ച്ച​ത്. അ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ല്‍ ‘കു​രു​ത്തോ​ല​ക​ളും കു​ല​വാ​ഴ​ക​ളും ഓ​ണാ​ശം​സ​ക​ള്‍ രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ ബാ​ന​റു​ക​ളു​മാ​യി...’ എ​ന്നു വേ​ണം എ​ഴു​തേ​ണ്ട​ത്. എ​ന്നാ​ലേ വാ​ച​ക ഘ​ട​ന ശ​രി​യാ​കൂ. ‘മ​ഠ​വും പ​രി​സ​ര​വും’ എ​ന്നു മ​തി. പ​രി​സ​ര​ങ്ങ​ള്‍ എ​ന്നെ​ഴു​തു​ന്ന​ത് തെ​റ്റ്. ‘തി​രു​വോ​ണ ദി​വ​സ​ത്തെ അ​മ്മ’...അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ര​മ്മ​യു​ണ്ടോ? ‘തി​രു​വോ​ണ ദി​വ​സം അ​മ്മ​യു​ടെ പ്ര​ഭാ​ഷ​ണം’ എ​ന്ന​ത് ശ​രി​പ്ര​യോ​ഗം.

‘ഇ​തു​കൊ​ണ്ട് പ​ഴ​യ മല്‍ തി​ര​ക്ക് ഒ​ഴി​ഞ്ഞ​ത് കൊ​ണ്ട് സ്വ​കാ​ര്യ വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ള്‍ കൈ​യ​ട​ക്കു​ക​യാ​ണ് ’...പ്രാ​ദേ​ശി​ക വാ​ര്‍ത്ത​യി​ല്‍ നി​ന്ന്. ‘ഇ​തു​കൊ​ണ്ട് പ​ഴ​യ ബ​സ് സ്റ്റാ​ൻഡില്‍ തി​ര​ക്കൊ​ഴി​ഞ്ഞ​തി​നാ​ല്‍ സ്വ​കാ​ര്യ വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ള്‍ കൈ​യ​ട​ക്കു​ക​യാ​ണ് ’ എ​ന്നെ​ഴു​തി​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ല്‍ ‘കൊ​ണ്ട് ’ ര​ണ്ടി​ട​ത്ത് വ​രു​ന്ന​ത് ഒ​ഴി​വാ​ക്കാം. ഈ ​വാ​ച​കം ഒ​ന്നു കൂ​ടി ഭം​ഗി​യാ​ക്കാം, ‘ത​ന്മൂ​ലം പ​ഴ​യ ബ​സ് സ്റ്റാ​ൻഡ് തി​ര​ക്കൊ​ഴി​ഞ്ഞ​തി​നാ​ല്‍ സ്വ​കാ​ര്യ വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ള്‍ കൈ​യ​ട​ക്കു​ക​യാ​ണ് ’ എ​ന്നെ​ഴു​തി​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ല്‍.

കൈ​കാ​ര്യ​ത്തി​ലെ അ​പ​ക​ടം

‘സ്ത്രീ​ക​ള്‍ക്കെ​തി​രേ അ​ശ്ലീ​ല​വും അ​പ​കീ​ര്‍ത്തി​ക​ര​വു​മാ​യ യൂ​ട്യൂ​ബ് വിഡി​യോ​ക​ള്‍ പോ​സ്റ്റ് ചെ​യ്ത​യാ​ളെ ഡ​ബ്ബി​ങ് ആ​ര്‍ട്ടി​സ്റ്റ് ഭാ​ഗ്യ​ല​ക്ഷ്മി​യു​ടെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ല്‍ മൂ​ന്നം​ഗ വ​നി​താ സം​ഘം താ​മ​സ സ്ഥ​ല​ത്തെ​ത്തി ക​രി ഓ​യി​ല്‍ ഒ​ഴി​ച്ചും അ​ടി കൊ​ടു​ത്തും കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്തു‘. ഇ​തി​ല്‍ ‘മൂ​ന്നം​ഗ വ​നി​താ സം​ഘ’ത്തെ​യും ‘നേ​തൃ​ത്വ’ത്തെ​യും കൊ​ണ്ടു വ​രേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ? ‘ഭാ​ഗ്യ​ല​ക്ഷ്മി​യും ര​ണ്ടു കൂ​ട്ടു​കാ​രി​ക​ളും’ എ​ന്നു നേ​രേ ചൊ​വ്വേ അ​ങ്ങു പ​റ​ഞ്ഞാ​ല്‍ പോ​രാ​യി​രു​ന്നോ? ‘ക​രി ഓ​യി​ല്‍ ഒ​ഴി​ച്ചും അ​ടി കൊ​ടു​ത്തും കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്യു​ന്ന’തി​നെ​ക്കാ​ള്‍ ഭേ​ദം ‘ക​രി ഓ​യി​ല്‍ ഒ​ഴി​ക്കു​ക​യും അ​ടി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു’ക​യ​ല്ലേ? അ​ടി​ക്കു​ന്ന​തും ക​രി ഓ​യി​ല്‍ ഒ​ഴി​ക്കു​ന്ന​തും ‘കൈ​കാ​ര്യ’ത്തി​ല്‍ പെ​ട്ട​തു ത​ന്നെ. അ​തി​നാ​ല്‍ അ​ത് എ​ടു​ത്തു പ​റ​യേ​ണ്ട​തി​ല്ല.
‘ഈ ​കു​ടും​ബ​ത്തെ സം​ര​ക്ഷി​ക്കേ​ണ്ട​ത് യു.​പി. സ​ര്‍ക്കാ​രി​ന്റെ ക​ട​മ​യാ​ണ്. ഒ​രു ശ​ബ്ദ​ത്തി​നും ഈ ​കു​ടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ശ​ബ്ദം ഇ​ല്ലാ​താ​ക്കാ​ന്‍ ക​ഴി​യി​ല്ല’. ഒ​രു വാ​ക്യ​ത്തി​ല്‍ ര​ണ്ടു ‘ശ​ബ്ദം’ വാ​യ​ന​യു​ടെ സു​ഖം ത​ക​ര്‍ത്തു. ‘ഒ​രു ശ​ബ്ദ​ത്തി​നും ഈ ​കു​ടും​ബ​ത്തെ നി​ശ​ബ്ദ​മാ​ക്കാ​ന്‍ ക​ഴി​യി​ല്ല’ എ​ന്നെ​ഴു​തി​യാ​ല്‍ ഒ​ഴു​ക്കു കൂ​ടും.

‘എ​ട​ച്ചേ​രി, ന​രി​പ്പ​റ്റ വി​ല്ലേ​ജ് ഓ​ഫീ​സു​ക​ള്‍ സ്മാ​ര്‍ട്ട് വി​ല്ലേ​ജ് ഓ​ഫീ​സു​ക​ള്‍ ആ​ക്കു​ന്ന​തി​ന് 44 ല​ക്ഷം രൂ​പ അ​നു​വ​ദി​ക്കു​ന്ന’തി​നെ​ക്കാ​ള്‍ ഭം​ഗി ‘എ​ട​ച്ചേ​രി, ന​രി​പ്പ​റ്റ വി​ല്ലേ​ജ് ഓ​ഫീ​സു​ക​ള്‍ ‘സ്മാ​ര്‍ട്ട് ’ ആ​ക്കു​ന്ന​തി​ന് പ​ണം അ​നു​വ​ദി​ക്കു​ന്ന’ത​ല്ലേ?
അ​പ​ക​ട വാ​ര്‍ത്ത: ‘സ്വ​കാ​ര്യ ബ​സ് മു​ന്‍ ച​ക്ര​ങ്ങ​ള്‍ ഊ​രി​ത്തെ​റി​ച്ച് വ​യ​ലി​ലേ​ക്ക് മ​റി​ഞ്ഞു​ണ്ടാ​യ അ​പ​ക​ട​ത്തി​ല്‍ ര​ണ്ടു​പേ​ര്‍ മ​രി​ച്ചു’. ബ​സ് വ​യ​ലി​ലേ​ക്കു മ​റി​യു​ന്ന​ത് അ​പ​ക​ടം ത​ന്നെ​യ​ല്ലേ? ‘സ്വ​കാ​ര്യ ബ​സ് മു​ന്‍ ച​ക്ര​ങ്ങ​ള്‍ ഊ​രി​ത്തെ​റി​ച്ച് വ​യ​ലി​ലേ​ക്ക് മ​റി​ഞ്ഞ് ര​ണ്ടു​പേ​ര്‍ മ​രി​ച്ചു’ എ​ന്നു എ​ഴു​തി​യാ​ല്‍ ‘മ​റി​ഞ്ഞു​ണ്ടാ​യ അ​പ​ക​ട’ത്തി​ല്‍ നി​ന്ന് വാ​യ​ന​ക്കാ​ര​നെ ര​ക്ഷി​ക്കാം. മ​റ്റൊ​രു ‘അ​പ​ക​ടം’ കൂ​ടി ഈ ​വാ​ര്‍ത്ത​യി​ല്‍ ഒ​ളി​ഞ്ഞി​രി​പ്പു​ണ്ട്. മു​ന്‍ ച​ക്ര​ങ്ങ​ള്‍ ഊ​രി​ത്തെ​റി​ച്ചു എ​ന്നാ​ണ് ലേ​ഖ​ക​ന്‍ പ​റ​യു​ന്ന​ത്. മു​ന്‍ വ​ശ​ത്തെ ര​ണ്ടു ച​ക്ര​ങ്ങ​ളും ഒ​രേ സ​മ​യം ഊ​രി​ത്തെ​റി​ക്കു​മോ? അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ച്ചാ​ല്‍ അ​ത് ഭ​യാ​ന​ക​മാ​യ സം​ഭ​വ​മാ​ണ്. പ​ക്ഷേ വാ​ര്‍ത്ത​യി​ല്‍ അ​തൊ​ന്നും പ​രാ​മ​ര്‍ശി​ക്കു​ന്നേ ഇ​ല്ല. അ​തി​നാ​ല്‍ ‘സ്വ​കാ​ര്യ ബ​സ് മു​ന്‍ച​ക്രം ഊ​രി​ത്തെ​റി​ച്ചാ​ല്‍’ മ​തി.

ആ​രാ​ന്റെ ഭാ​ര്യ​യും മ​ക​നും

‘ഭാ​ര്യ​യെ കോ​ട​തി വ​രാ​ന്ത​യി​ല്‍ വ​ച്ച് ഭ​ര്‍ത്താ​വ് വെ​ട്ടി​ക്കൊ​ന്നു’ ത​ല​ക്കെ​ട്ട്. ഭാ​ര്യ​യെ ഭ​ര്‍ത്താ​വ​ല്ലാ​തെ മ​റ്റാ​രെ​ങ്കി​ലും വെ​ട്ടി​ക്കൊ​ല്ലു​മോ? കൊ​ല്ലാം. പ​ക്ഷേ ത​ല​ക്കെ​ട്ടി​ന്റെ രൂ​പം അ​പ്പോ​ള്‍ മാ​റും. ഇ​വി​ടെ 'ഭാ​ര്യ​യെ കോ​ട​തി വ​രാ​ന്ത​യി​ല്‍ വെ​ട്ടി​ക്കൊ​ന്നു' എ​ന്ന​ത് പൂ​ര്‍ണ​മാ​യ ത​ല​ക്കെ​ട്ടാ​ണ്. ഭ​ര്‍ത്താ​വാ​ണ് വെ​ട്ടി​ക്കൊ​ന്ന​തെ​ന്ന് ഇ​തി​ല്‍ അ​ന്ത​ര്‍ലീ​ന​മാ​ണ്. കോ​ട​തി വ​രാ​ന്ത​യി​ല്‍ ‘വ​ച്ച് ’ എ​ന്ന് എ​ഴു​തേ​ണ്ട​തു​മി​ല്ല. വാ​ര്‍ത്ത​യി​ല്‍ ‘വ​ച്ച് ’ നി​വൃ​ത്തി ഇ​ല്ലാ​ത്തി​ട​ത്തു മാ​ത്രം ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ക.
‘ഭാ​ര്യ വെ​ട്ടേ​റ്റു മ​രി​ച്ചു; ഭ​ര്‍ത്താ​വ് അ​റ​സ്റ്റി​ല്‍’ എ​ന്ന ത​ല​ക്കെ​ട്ടും അ​പാ​കം നി​റ​ഞ്ഞ​താ​ണ്. ഭാ​ര്യ​ക്കു പ​ക​രം യു​വ​തി​യോ മ​ധ്യ​വ​യ​സ്‌​ക​യോ വീ​ട്ട​മ്മ​യോ അ​ധ്യാ​പി​ക​യോ ഇ​വ​രി​ല്‍ ആ​ര്‍ക്കെ​ങ്കി​ലും വെ​ട്ടേ​ൽക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ഭം​ഗി. ‘ഭാ​ര്യ’ ത​ന്നെ വെ​ട്ടേ​റ്റു മ​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കി​ല്‍ അ​റ​സ്റ്റി​ലാ​വു​ന്ന​ത് യു​വാ​വോ വൃ​ദ്ധ​നോ വ​യോ​ധി​ക​നോ വ​ക്കീ​ലോ മ​റ്റോ ആ​വു​ന്ന​താ​ണ് ഉ​ചി​തം. ഉ​ദാ: ‘ഭാ​ര്യ വെ​ട്ടേ​റ്റു മ​രി​ച്ചു, ഗൃ​ഹ​നാ​ഥ​ന്‍ അ​റ​സ്റ്റി​ല്‍.’
‘ത​ന്റെ മ​ക​നോ​ട് ത​മ്പു​രാ​നു​ണ്ടാ​യ വി​കാ​രം നീ​ര​സം, വെ​റു​പ്പ്, അ​വ​ഗ​ണ​ന, നി​രാ​ക​ര​ണം, മ​ര്‍ദ​നം എ​ന്നി​വ​യൊ​ക്കെ കൂ​ടി​ച്ചേ​ര്‍ന്ന​താ​ണ് ’ ഇ​തി​ല്‍ മ​ര്‍ദ​നം ഒ​രു വി​കാ​ര​മ​ല്ലെ​ന്ന​റി​യു​ക. പ​ക​രം പീ​ഡ​ന​മ​നോ​ഭാ​വം എ​ന്നാ​വാം. ത​മ്പു​രാ​ന്റെ മ​ക​ന്‍ ത​ന്നെ​യാ​യ​തി​നാ​ല്‍ ‘ത​ന്റെ’ എ​ന്ന​തി​നെ​ന്തു പ്ര​സ​ക്തി? ‘മ​ക​നോ​ട് ത​മ്പു​രാ​നു​ണ്ടാ​യ വി​കാ​രം...’ എ​ന്നാ​രം​ഭി​ച്ചാ​ല്‍ മ​തി.
•