ഉൾക്കാഴ്ച
മുഹമ്മദ്

കോ​ഴി വാ​ങ്ങാ​ൻ കോ​ഴി​ക്ക​ട​യി​ൽ ചെ​ന്നാ​ൽ അ​റ​വു​കാ​ര​ൻ ചെ​യ്യു​ന്ന​തു ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലേ. ആ​ദ്യം അ​യാ​ൾ ത​ന്റെ കൈ ​കൂ​ട്ടി​ലേ​ക്കു നീ​ട്ടും. അ​ന്നേ​രം കൂ​ട്ടി​ലെ കോ​ഴി​ക​ൾ​ക്കു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ഒ​രു വെ​പ്രാ​ള​മു​ണ്ട്. മ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഉ​രു​ക്കു​കൈ​ക​ൾ കാ​ണു​മ്പോ​ഴു​ള്ള വെ​പ്രാ​ളം... ബ​ഹ​ളം​വ​ച്ച് അ​വ​ർ ജീ​വ​നും​കൊ​ണ്ട് ഓ​ടാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കും. പ​ക്ഷേ, എ​വി​ടേ​ക്കോ​ടാ​ൻ? മീ​റ്റ​റു​ക​ൾ മാ​ത്രം ചു​റ്റ​ള​വു​ള്ള ആ ​കൂ​ട്ടി​ൽ അ​വ​ർ​ക്കു​ണ്ടോ വ​ല്ല ര​ക്ഷ​യും. അ​റു​ക്കാ​ൻ വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട കോ​ഴി അ​റ​വു​കാ​ര​ന്റെ കൈ​യി​ൽ പോ​രു​മെ​ന്ന​തു തീ​ർ​ച്ച​യാ​ണ്. അ​തി​നെ പി​ടി​ച്ച് ക​ഴു​ത്ത​റു​ത്ത ശേ​ഷം അ​യാ​ൾ തൊ​ലി​യു​രി​ക്കും. പി​ന്നീ​ട് വെ​ട്ടി ക​ഷ്ണ​ങ്ങ​ളാ​ക്കി മാ​റ്റും. അ​തു കാ​ണു​ന്ന ബാ​ക്കി​യു​ള്ള കോ​ഴി​ക​ൾ​ക്കും വ​ല്ലാ​ത്ത ഭ​യ​മാ​യി​രി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ ആ ​ഭ​യം കൂ​ടു​ത​ൽ നീ​ണ്ടു​നി​ൽ​ക്കി​ല്ല. സ​മ​യം അ​ൽ​പം ക​ഴി​യു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും അ​വ​ർ എ​ല്ലാം മ​റ​ക്കും. വീ​ണ്ടും പ​ഴ​യ മ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ത​ന്നെ മ​ട​ങ്ങി തീ​റ്റ​യും കു​ടി​യു​മാ​യി ക​ഴി​യും. കൂ​ടു​ത​ൽ ക​ച്ച​വ​ടം ന​ട​ന്ന ദി​വ​സ​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​ന്നു രാ​ത്രി​യാ​കു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും കൂ​ട് കാ​ലി​യാ​യി​ട്ടു​മു​ണ്ടാ​കും..
അ​പ്പോ​ൾ കോ​ഴി​ക​ൾ​ക്ക് ര​ണ്ട​വ​സ്ഥ​ക​ളാ​ണു​ള്ള​ത്. ഒ​ന്ന്, അ​റ​വു​ഭ​യം. ര​ണ്ട്, മ​റ​വി. ഭ​യ​മു​ണ്ടാ​കു​മ്പോ​ൾ അ​വ​ർ ഓ​ടി​മ​റ​യും. മ​റ​വി​യു​ണ്ടാ​കു​മ്പോ​ൾ അ​വ​ർ തി​ന്നു​മു​ടി​ക്കും. ഇ​വി​ടെ ആ​ഴ​ത്തി​ൽ ഒ​ന്നാ​ലോ​ചി​ച്ചു​നോ​ക്കൂ. ശ​രി​ക്കും ഇ​തു​ത​ന്ന​യ​ല്ലേ ന​മ്മ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ​യും സ്ഥി​തി?

ഭൗ​തി​ക​ലോ​ക​മാ​കു​ന്ന ഈ ​കൂ​ട്ടി​ൽ നി​ശ്ചി​ത കാ​ലം​വ​രെ ക​ഴി​യാ​ൻ വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രാ​ണു നാം. ​ഈ കൂ​ടി​നു പു​റ​ത്തു​ക​ട​ന്ന് ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​ൻ ഒ​രാ​ൾ​ക്കും ക​ഴി​യി​ല്ല. തീ​റ്റ​യും കു​ടി​യും മ​റ്റു ഏ​ർ​പ്പാ​ടു​ക​ളു​മാ​യി നാം ​ഇ​വി​ടെ ദി​ന​ങ്ങ​ൾ ത​ള്ളി​നീ​ക്കു​ന്നു. ഓ​രോ​രു​ത്ത​രു​ടെ​യും വി​ധി​യെ​ത്തി​യാ​ൽ മ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ മാ​ലാ​ഖ വ​രി​ക​യും അ​വ​രെ പി​ടി​ച്ചു മ​റ്റൊ​രു ലോ​ക​ത്തേ​ക്കു കൊ​ണ്ടു​പോ​വു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. അ​തി​ൽ​നി​ന്നു കു​ത​റി​മാ​റി​യോ​ടാ​ൻ ഒ​രാ​ൾ​ക്കും ക​ഴി​യി​ല്ല. ഒ​രാ​ളെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​മ്പോ​ൾ കൂ​ടെ​യു​ള്ള​വ​ർ ഭ​യ​ത്തി​ലാ​കു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, ആ ​ഭ​യം കൂ​ടു​ത​ൽ നീ​ളു​ന്നി​ല്ല. അ​യാ​ൾ പോ​യി​ക്ക​ഴി​യു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും നാം ​വീ​ണ്ടും പ​ഴ​യ മ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ത​ന്നെ.
കോ​ഴി​ക​ൾ​ക്ക് ത​ങ്ങ​ളു​ടെ കോ​ഴി​ക്കൂ​ട് വ​ലു​താ​ണെ​ങ്കി​ലും ന​മു​ക്ക​തു ചെ​റു​താ​ണ്. കൂ​ടാ​കു​ന്ന ഈ ​ലോ​കം ന​മു​ക്കു വ​ലു​താ​ണെ​ങ്കി​ലും ദൈ​വ​ത്തി​ന​തു ന​ന്നേ ചെ​റു​താ​ണ്. കൂ​ട്ടി​ലെ കോ​ഴി​ക​ൾ സു​ഖാ​ഡം​ബ​ര​ത്തി​നു പി​ന്നാ​ലെ പോ​കു​ന്ന​തു വെ​റു​തെ​യാ​ണെ​ന്നു നാം ​പ​റ​യും. കാ​ര​ണം, അ​ത​നു​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ മാ​ത്രം അ​വ​ർ​ക്കു സ​മ​യ​മി​ല്ല. ഇ​ന്ന​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ നാ​ളെ അ​റു​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ൻ പോ​കു​ന്ന​വ​യാ​ണ​വ. എ​ന്നാ​ൽ അ​തു​ത​ന്നെ ന​മ്മു​ടെ​യും സ്ഥി​തി. സു​ഖി​ച്ചു​ല്ല​സി​ക്കാ​ൻ ഇ​വി​ടെ സ​മ​യ​മി​ല്ല. എ​ന്നെ​ന്നും ജീ​വി​ക്കാ​ന​ല്ല, ത​ൽ​ക്കാ​ലം ജീ​വി​ച്ച് മ​രി​ച്ചു​പോ​കേ​ണ്ട​വ​രാ​ണു നാം.

​എ​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​റു​ക്കാ​നാ​യി താ​ൻ പി​ടി​കൂ​ട​പ്പെ​ടു​ക​യെ​ന്ന് ഒ​രു കോ​ഴി​ക്കും അ​റി​യി​ല്ലെ​ന്ന​പോ​ലെ ന​മ്മു​ടെ ഊ​ഴ​വും എ​പ്പോ​ഴെ​ത്തു​മെ​ന്ന​തി​ൽ ഒ​രു നി​ശ്ച​യ​വു​മി​ല്ല. കോ​ഴി​ക​ൾ പൊ​തു​വെ പ​ക​ലി​ലാ​ണ് അ​റു​ക്ക​പ്പെ​ടാ​റു​ള്ള​ത്. രാ​ത്രി ക​ട​പൂ​ട്ടി വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു വി​ട്ടാ​ൽ കോ​ഴി​ക​ൾ​ക്ക് ത​ൽ​ക്കാ​ലം സ​മാ​ധാ​നി​ക്കാം. എ​ന്നാ​ൽ ന​മു​ക്ക് അ​തി​നും അ​വ​സ​ര​മി​ല്ല. ന​മ്മു​ടെ ക​ട​ക്കാ​ര​ൻ ക​ട പൂ​ട്ടാ​റി​ല്ലെ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. ചി​ല​പ്പോ​ൾ പാ​തി​രാ​വി​ലാ​യി​രി​ക്കും പി​ടി​കൂ​ടു​ക. ഒ​ട്ടും നി​ന​ച്ചി​രി​ക്കാ​ത്ത നേ​ര​ത്തും മ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ പി​ടി​യി​ല​ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​ർ അ​നേ​കം.

ക​ട​ക്കാ​ര​നു ചെ​റി​യ കോ​ഴി, വ​ലി​യ കോ​ഴി എ​ന്ന ക​ണ​ക്കൊ​ന്നു​മി​ല്ല. ക​ട​യി​ൽ വ​ന്ന​വ​ന് ഏ​തു​വേ​ണ​മോ അ​തി​നെ​യാ​ണു പി​ടി​ക്കു​ക. മ​ര​ണം മു​തി​ർ​ന്ന പ്രാ​യ​ക്കാ​ർ​ക്കു മാ​ത്രം പ​റ​ഞ്ഞ​ത​ല്ല​ല്ലോ. അ​താ​ർ​ക്കും എ​പ്പോ​ഴും വ​രാം. പി​താ​വി​നു മു​ന്നേ മ​ക​ൻ പോ​കാം. രോ​ഗി​ക്കു മു​ന്നേ രോ​ഗം ചി​കി​ത്സി​ച്ച ഡോ​ക്ട​ർ പോ​കാം. അ​ശ​ക്ത​നു മു​ന്നേ ശ​ക്ത​ൻ പോ​കാം. പ​ട്ടി​ണി​പ്പാ​വ​ത്തി​നു മു​ന്നേ വ​യ​റു​നി​റ​ച്ചു​ണ്ണു​ന്ന കോ​ടീ​ശ്വ​ര​ൻ പോ​കാം. മ​ര​ണ​ത്തി​നു പ്ര​ത്യേ​ക​മാ​യ പ്രാ​യ​മി​ല്ല. ഏ​തു പ്രാ​യ​ക്കാ​രും അ​തി​നു​മു​ന്നി​ൽ തു​ല്യം. മ​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ജ​നി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക എ​ന്ന​തു മാ​ത്ര​മേ മ​രു​ന്നാ​യി നി​ല​നി​ൽ​ക്കു​ന്നു​ള്ളൂ. ജ​നി​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ സ്ഥി​തി​ക്ക് ഇ​നി​യ​തു പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു കാ​ര്യ​വു​മി​ല്ല.

കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ​പ്പെ​ട്ട കോ​ഴി​യെ പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​മ്പോ​ൾ മ​റ്റു കോ​ഴി​ക​ൾ​ക്ക് വ​ല്ലാ​ത്ത ഭ​യം കാ​ണാ​റു​ണ്ട്. ഒ​ര​ൽ​പ നേ​ര​ത്തേ​ക്കെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ർ കു​ടി​യും തീ​റ്റ​യു​മെ​ല്ലാം നി​ർ​ത്തി​വ​യ്ക്കും. കി​ട​ത്ത​വും ന​ട​ത്ത​വു​മെ​ല്ലാം മാ​റ്റി​വ​ച്ച് ഒ​ന്നു​ണ​ർ​ന്നു​നി​ൽ​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ ചി​ല നേ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ ന​മ്മ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്ക് ആ ​സം​സ്‌​കാ​ര​വും ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു​പോ​കാ​റു​ണ്ടെ​ന്ന​താ​ണു സ​ങ്ക​ടം. ചി​ല​ർ ചി​ല​രു​ടെ മ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ ആ​ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്നു! വേ​റെ ചി​ല​ർ മ​റ്റു ചി​ല​രു​ടെ ഘാ​ത​ക​നും ഒ​റ്റു​കാ​ര​നു​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. ലോ​ക​ത്ത് ഒ​രു കോ​ഴി​യും മ​റ്റൊ​രു കോ​ഴി​യെ മ​ര​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു ത​ള്ളി​വി​ടു​ക​യോ അ​റ​വു​കാ​ര​ന്റെ കൈ​യി​ലേ​ക്ക് വി​ട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്യാ​റി​ല്ല. ക​ഷ്ടം..! മ​നു​ഷ്യ​ൻ അ​തു ധാ​രാ​ള​മാ​യി ചെ​യ്യു​ന്നു.
കൂ​ട്ട​ത്തി​ൽ​നി​ന്നൊ​രാ​ളെ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തു ക​ണ്ടാ​ൽ അ​യാ​ളു​ടെ അ​വ​സ്ഥ​യോ​ർ​ത്ത് ദുഃ​ഖി​ക്കു​ക​യോ ക​ണ്ണീ​ർ​വാ​ർ​ക്കു​ക​യോ അ​ല്ല, സ്വ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യം ആ​ലോ​ചി​ച്ച് ബേ​ജാ​റാ​വു​ക​യാ​ണ് കോ​ഴി​ക​ൾ ചെ​യ്യു​ക. മ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ കാ​ണു​മ്പോ​ൾ മ​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ സ്ഥി​തി​യ​ല്ല, നാം ​ന​മ്മു​ടെ സ്ഥി​തി​യാ​ണോ​ർ​ക്കേ​ണ്ട​ത്. അ​തേ ഗ​തി ത​ന്നെ​യും കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്ന വി​ചാ​രം ന​മ്മെ ന​ന്മ​യി​ലേ​ക്കു ന​യി​ച്ചേ​ക്കും. എ​ല്ലാ കോ​ഴി​ക​ളും പോ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ കൂ​ടു​കാ​ലി​യാ​കും. ക​ട​ക്കാ​ര​ൻ മാ​ത്രം ബാ​ക്കി​യാ​കും. എ​ല്ലാം പോ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ൽ ദൈ​വം മാ​ത്രം ബാ​ക്കി​യാ​കും. ‘അ​വ​ന​ല്ലാ​തെ മ​റ്റൊ​രു ദൈ​വ​വും ഇ​ല്ല. അ​വ​ന്റെ തി​രു​സ​ത്ത​യൊ​ഴി​ച്ചു​ള്ള​തൊ​ക്കെ​യും ന​ശി​ച്ചു​പോ​കും’ എ​ന്നു വി​ശു​ദ്ധ ഖു​ർ​ആ​ൻ.
•