ക​ഥ
സി.​എ​ൽ ജോ​യി

മ​ഞ്ച​മാ​ണി തീ​ർ​ത്തും തൊ​ഴി​ൽ​ര​ഹി​ത​നാ​യി. ത​ന്റെ ദുഃ​ഖ​താ​വ​ള​ത്തി​ല​യാ​ൾ പ​ട്ടി​ണി​യും പ​രി​വ​ട്ട​വു​മാ​യി ജീ​വി​ച്ചു. പു​റം​ലോ​കം അ​യാ​ളെ ഒ​റ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞു. ഇ​പ്പോ​ഴാ​ണ് മ​റ്റൊ​രു ഇ​ടി​ത്തീ അ​യാ​ളി​ൽ നി​പ​തി​ച്ച​ത്.
‘മൂ​ഢാ, നി​ന്റെ സ​മ​യ​മ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. തി​രി​ച്ചു​പോ​ക്കി​നു​ള്ള മ​നഃ​പ​രി​ശോ​ധ​ന ന​ട​ത്തു​ക’. ഉ​ട​ൻ ചെ​ര​ൽ വാ​രി​യെ​റി​യ​പ്പെ​ട്ടു. മാ​ട​മ്പി​യെ​ന്ന കു​റ്റ​പ്പേ​രി​ല​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന തെ​രു​വു​തെ​ണ്ടി​ക്കു പി​രി​പൊ​ട്ടി. ഭ്രാ​ന്ത​ന്റെ ശാ​പം പ​ല​രി​ലും അ​തേ​പ​ടി ഫ​ലി​ച്ചി​ട്ടു​മു​ണ്ട്.

‘ക​രി​നാ​വാ​ണ്. ഉ​പ​ദ്ര​വി​ച്ചാ​ലും കാ​ര്യ​മി​ല്ല’- നാ​ട്ടു​കാ​ർ തീ​ർ​പ്പെ​ഴു​തി. കാ​ര​ണ​മു​ണ്ട​തി​നും. മ​നോ​രോ​ഗി​യാ​കു​ന്ന​തി​നു മു​മ്പ് വെ​ള്ള​ധ​രി​ക്കു​ന്ന പാ​സ്റ്റ​റാ​യി​രു​ന്നു. ക​ടി​ച്ചാ​ൽ പൊ​ട്ടാ​ത്ത ബൈ​ബി​ൾ വ​ച​ന​ങ്ങ​ൾ വ​രെ അ​ക്ഷ​ര​ചെ​രി​വി​ല്ലാ​തെ ഉ​രി​യാ​ടും. ദീ​ർ​ഘ​ദ​ർ​ശി​യാ​യ പ്ര​വാ​ച​ക​നെ​ന്നു​പോ​ലും പ​ല​രും പ​റ​ഞ്ഞു.
മ​ഞ്ചമാ​ണി​യു​ടെ എ​ല്ലു​കൂ​ടം അ​തി​നാ​ലാ​ണ് കു​ടു​കു​ടാ കു​രു​ങ്ങി​യ​ത്. ഇ​നി​യും ദു​ശ്ശ​കു​ന​ങ്ങ​ൾ സം​ഭ​വി​ക്കാ​നി​രി​ക്കു​ന്നു. ചി​ത​ല​രി​ക്കു​ന്ന മ​ഞ്ച​യ​ടു​ക്കു​ക​ളി​ൽ കൈ​വ​ച്ച​യാ​ൾ പോം​വ​ഴി ആ​രാ​ഞ്ഞു. ചി​ന്ത​ക​ൾ ഒ​രി​ട​ത്തു​മെ​ത്താ​തെ മു​ട്ടി​ത്തി​രി​യു​ക​യാ​ണ്.

സ​ർ​വ​ധൈ​ര്യ​മാ​യി​രു​ന്ന ഭാ​ര്യ മാ​ധു​രി​യു​ടെ ദാ​രു​ണാ​ന്ത്യം അ​തി​നി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി. വി​വ​ര​മ​റി​ഞ്ഞി​ട്ടും ശ​വം ക​ത്തി​ച്ചു​ക​ള​യു​ന്ന​തി​ന് മൂ​ക​സാ​ക്ഷി​യാ​കാ​ൻ അ​യാ​ൾ ത​യാ​റാ​യി​ല്ല. ചെ​ല​വി​ല്ലാ​തെ കു​രു​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന പ​ല വ​ലു​പ്പ​മു​ള്ള മ​ഞ്ച​ക​ളെ അ​യാ​ൾ ആ​ദ്യ​മാ​യി ശ​പി​ച്ചു.
‘യൂ​സ്‌​ല​സ്സ്. നി​ങ്ങ​ളെ ഉ​പ​ജീ​വ​ന​മാ​ക്കി​യ എ​ന്നെ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടേ കാ​ര്യ​മു​ള്ളൂ’... കൗ​മാ​ര​ത്തി​ൽ മാ​ധു​രി​യു​ടെ കൈ​പി​ടി​ച്ചു ഒ​ളി​ച്ചോ​ടി​യെ​ത്തി​യ​ത് ഈ ​നാ​ട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​ഭ​യ​മേ​കി മ​ഞ്ച​മാ​ണി​ക്ക് ഒ​ത്താ​ശ ന​ൽ​കി​യ മാ​ത്തു​ണ്ണി മാ​ഷും മ​രി​ച്ചു മ​ണ്ണ​ടി​ഞ്ഞു. മ​ക്ക​ൾ മാ​ത്യു​വി​നെ​യും മാ​നു​വേ​ലി​നെ​യും പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു വ​ള​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ക്കാ​ൻ ഈ ​കൈ​തൊ​ഴി​ൽ ഉ​പ​ക​രി​ച്ചു.

യാ​ദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യാ​ണ് അ​ന്നു വീ​ടി​നു തീ​പി​ടി​ച്ച​ത്. ഇ​രു​പ​തും പ​തി​നേ​ഴും പ്രാ​യ​മു​ള്ള ര​ണ്ടു മ​ക്ക​ളും ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നാ​കാ​തെ ക​ത്തി​ച്ചാ​മ്പ​ലാ​യി. ശ​വ​മ​ട​ക്കി​നു അ​സ്തി​ക​ൾ പോ​ലും അ​വ​ശേ​ഷി​ച്ചി​ല്ല. അ​തു​കൊ​ണ്ട് മ​ഞ്ച​യും വേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ല്ല.

‘മ​നു​ഷ്യ​നാ​യി പി​റ​ന്നാ​ൽ ഇ​ന്ന​ല്ലേ​ൽ നാ​ളെ ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി​യു​ടെ ആ​വ​ശ്യം വ​രും. തീ​ർ​ച്ച...’- ഇ​ങ്ങ​നെ ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞ് ത​ന്നെ ഈ ​തൊ​ഴി​ലി​ലി​റ​ക്കി​യ മാ​ത്തു​ണ്ണി മാ​ഷു​ടെ വീ​ര​സ്യം എ​ന്നി​ട്ടും മി​ന്നാ​മി​നു​ങ്ങാ​യി. ഇ​പ്പോ​ൾ മ​ഞ്ച​മാ​ണി വീ​ഴ്ച​ക​ളാ​ൽ അ​ശ​ക്ത​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. പ​ര​വ​ശ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.
‘എ​ന്റെ മ​ര​ണം നാ​ലാ​ള​റി​യ​ണം. ഈ ​മ​ഞ്ച​ക​ളി​ലൊ​ന്ന് എ​നി​ക്കു സ്വ​ന്ത​മാ​ക്ക​ണം’... മ​ഞ്ച​മാ​ണി മു​റ്റ​ത്തെ പാ​ല​മ​ര​ത്തി​ൽ തൂ​ക്കി​യി​ട്ട ‘മ​ഞ്ച​ക​ൾ വി​ൽ​പ​ന​യ്ക്ക് ത​യാ​ർ’ എ​ന്ന പ​ര​സ്യ​ത്ത​കി​ട് വ​ലി​ച്ചൂ​രി. വാ​ശി​വി​ടാ​തെ മ​റു​വ​ശ​ത്തു ക​രി​കൊ​ണ്ട് ച​ക്ക​വ​ലു​പ്പ​ത്തി​ലെ​ഴു​തി. ‘ഡെ​ഡ്‌​ബോ​ഡി ത​യാ​ർ’. ബോ​ർ​ഡ് ത​ൽ​സ്ഥാ​ന​ത്തു കൊ​ളു​ത്തി. ഓ​ടി​വ​ന്ന് ഒ​രു ശ​വ​പ്പെ​ട്ടി​യി​ൽ നീ​ണ്ടു​നി​വ​ർ​ന്നു കി​ട​ന്നു. മൂ​ടി​യു​മ​ട​ച്ചു. ഇ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ജ​ന​സം​സാ​രം കേ​ൾ​ക്കാ​നാ​യി.
‘പാ​വം മ​ഞ്ച​ക്കാ​ര​നും മ​രി​ച്ചു. ഇ​നി ത​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ന്ത്യ​വി​ശ്ര​മ​ത്തി​നു വേ​റൊ​രാ​ളെ ക​ണ്ടെ​ത്ത​ണം’. മ​ഞ്ച​മാ​ണി ജ​ന​ക്കൂ​ട്ട​ത്തെ തു​റി​ച്ചു​നോ​ക്കി. മാ​സ്‌​ക് ധ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​രെ​ല്ലാം അ​പ​രി​ചി​ത​രാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, മു​ഖം​മൂ​ടി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​ർ മ​രി​ച്ചു​പോ​യ​വ​രും! താ​നു​ണ്ടാ​ക്കി​വി​റ്റ ശ​വ​മ​ഞ്ച​ത്തി​ലു​റ​ങ്ങി​യ​വ​ർ.
•