ന്യൂഡൽഹി: ഇന്ത്യയും പാകിസ്ഥാനും തമ്മിലുള്ള നീണ്ടകാല സംഘർഷം ആണവ യുദ്ധത്തിലേക്ക് വഴിമാറിയാൽ, അത് ആഗോളതലത്തിൽ മാനുഷികവും പാരിസ്ഥിതികവും സാമ്പത്തികവുമായ ദുരന്തമുണ്ടാക്കുമെന്ന് വിദഗ്ധർ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. ഇരു രാജ്യങ്ങളും ആണവായുധ രാഷ്ട്രങ്ങളായതിനാൽ, ഒരു പൂർണ്ണ തോതിലുള്ള യുദ്ധം ലോകത്തിന്റെ ഭാ​ഗമായ ഇരു രാജ്യങ്ങളുടെയും ഭാവിയെ തന്നെ ഭീഷണിയിലാക്കും.

ആണവ ശേഖരവും നയങ്ങളും

സ്റ്റോക്ഹോം ഇന്റർനാഷണൽ പീസ് റിസർച്ച് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ (SIPRI) കണക്കനുസരിച്ച്, ഇന്ത്യയ്ക്ക് 180-ലധികവും പാകിസ്ഥാന് 170-ലധികവും ആണവ വാർഹെഡുകൾ ഉണ്ട്. ഇന്ത്യ 1974-ലും 1998-ലും ആണവ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്, പിന്നീട് ആണവ രാഷ്ട്രമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. ദിവസങ്ങൾക്കകം, പാകിസ്ഥാൻ ആറ് ആണവ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തി ആണവ രാഷ്ട്രമായി. ഇരുരാജ്യങ്ങളും ദീർഘദൂര മിസൈലുകൾ, കപ്പൽ, അന്തർവാഹിനി മിസൈലുകൾ എന്നിവ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തിട്ടുണ്ട്.

ഇന്ത്യയുടെ ആണവ നയം

2003-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഇന്ത്യയുടെ ആണവ സിദ്ധാന്തം, "ആദ്യം ഉപയോഗിക്കില്ല" (NFU) എന്ന തത്വത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമാണ്. ഇന്ത്യൻ മണ്ണിലോ വിദേശത്തുള്ള സൈന്യത്തിനെതിരെയോ ആണവ ആക്രമങ്ങൾ, മറ്റ് രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നും ആണവ ആക്രമണമുണ്ടായാൽ മാത്രമേ ഇന്ത്യ തിരിച്ചടിക്കൂ. ജൈവ, രാസ ആയുധങ്ങൾക്കെതിരെയും ആണവ പ്രതികരണം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. "വിശ്വസനീയമായ മിനിമം പ്രതിരോധ" നയം, ശത്രുവിന്റെ ആദ്യ ആക്രമണത്തെ തടയാനാണ് ലക്ഷ്യമിടുന്നത്. എന്നാൽ, 2016-ലും 2019-ലും മനോഹർ പരീക്കർ, രാജ്‌നാഥ് സിംഗ് എന്നിവർ NFU നയത്തിൽ അവ്യക്തത സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു.

പാകിസ്ഥാന്റെ ആണവ നയം

പാകിസ്ഥാൻ "തന്ത്രപരമായ അവ്യക്തത" നിലനിർത്തി, ആണവ നയം വ്യക്തമാക്കാതെ, ഏത് ഘട്ടത്തിലും ആണവായുധം വിന്യസിക്കാനുള്ള വഴക്കം നിലനിർത്തുന്നു. 2001-ൽ ലെഫ്റ്റനന്റ് ജനറൽ ഖാലിദ് കിദ്‌വായ്, സ്ഥലപരമായ, സൈനിക, സാമ്പത്തിക, രാഷ്ട്രീയ പരിധികൾ ആണവ പ്രതികരണത്തിന് കാരണമാകുമെന്ന് വ്യക്തമാക്കി. 2024-ൽ, കിദ്‌വായ് "NFU ഇല്ല" എന്ന നയം ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. പാകിസ്ഥാൻ തന്ത്രപരമായ ആണവായുധങ്ങൾ (TNWs) വികസിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഇത് യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിയന്ത്രിത ആക്രമണങ്ങൾക്കായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്തവയാണ്.

ആണവ യുദ്ധത്തിന്റെ ഭീകരത

2019-ലെ സയൻസ് അഡ്വാൻസസ് പഠനമനുസരിച്ച്, ഇന്ത്യ-പാകിസ്ഥാൻ ആണവ യുദ്ധം ഒരാഴ്ചയ്ക്കുള്ളിൽ 50-125 ദശലക്ഷം ആളുകളെ കൊല്ലും. ഇന്ത്യ 100 നഗരങ്ങളിലും പാകിസ്ഥാൻ 150 നഗരങ്ങളിലും ആക്രമണം നടത്തിയാൽ, നഗരങ്ങൾ നിലംപരിശാകും, അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ തകരും, ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾ സ്ഫോടനം, വികിരണം, ആരോഗ്യ പ്രതിസന്ധി എന്നിവയാൽ മരിക്കും.

കാലാവസ്ഥാ, ഭക്ഷ്യ പ്രതിസന്ധി

നേച്ചർ ഫുഡ് (2022) പഠനം വ്യക്തമാക്കുന്നത്, ആണവ യുദ്ധം സ്ട്രാറ്റോസ്ഫിയറിൽ 16-36 ടെറാഗ്രാം കറുത്ത കാർബൺ പുക പുറപ്പെടുവിക്കുമെന്നാണ്. ഇത് 20-35% സൂര്യപ്രകാശം തടയുകയും, ആഗോള താപനില 2-5°C കുറയ്ക്കുകയും, മഴ 15-30% കുറയ്ക്കുകയും ചെയ്യും. ഇത് മൺസൂൺ തടസ്സപ്പെടുത്തുകയും, ചോളം, ഗോതമ്പ് തുടങ്ങിയ വിളകളുടെ ഉൽപ്പാദനം 40% വരെ കുറയ്ക്കുകയും ചെയ്യും. ഇത് ആഗോള ഭക്ഷ്യക്ഷാമത്തിന് വഴിയൊരുക്കും, 1-2 ബില്യൺ ആളുകൾ പട്ടിണി മൂലം മരിക്കാനിടയുണ്ട്.

നയതന്ത്ര, ജല തർക്കങ്ങൾ

സിന്ധു ജല ഉടമ്പടി ഇന്ത്യ താൽക്കാലികമായി നിർത്തിവച്ചത് സംഘർഷം രൂക്ഷമാക്കി. പാകിസ്ഥാൻ, ജലസ്രോതസ്സുകൾ തടസ്സപ്പെടുത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങൾക്കെതിരെ "പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ" പ്രതികരിക്കുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെട്ടു, ഇത് ആണവ ഭീഷണിയായി വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെട്ടു. യു.എൻ സുരക്ഷാ കൗൺസിൽ ഇതിനെതിരെ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയിട്ടുണ്ട്.

ആഗോള പ്രത്യാഘാതങ്ങളും പരിഹാരവും

ന്യൂക്ലിയർ വിന്റർ, കൃഷി തകർച്ച, ജൈവവൈവിധ്യ നാശം എന്നിവ ഒരു ദശാബ്ദത്തിലേറെ നീണ്ടുനിൽക്കും. തെറ്റായ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ ആണവ കൈമാറ്റത്തിന് വഴിയൊരുക്കിയേക്കാം. ആശയവിനിമയ, ആത്മവിശ്വാസ വളർത്തൽ സംവിധാനങ്ങളുടെ അഭാവം ദക്ഷിണേഷ്യയെ ദുർബലമാക്കുന്നു.

ആണവായുധ നിരോധന ഉടമ്പടിയിൽ യു.എസ് ഉൾപ്പെടെയുള്ള രാജ്യങ്ങൾ ഒപ്പുവെക്കണമെന്നും, ആയുധശേഖരം കുറയ്ക്കണമെന്നും വിദഗ്ധർ ആവശ്യപ്പെടുന്നു. 2017-ൽ, ആണവായുധ നിരോധന ഉടമ്പടി യു.എൻ പാസാക്കിയെങ്കിലും, ആണവ രാഷ്ട്രങ്ങൾ ഇതിൽ ഒപ്പുവെച്ചിട്ടില്ല. ആണവ ഭീഷണി നേരിട്ടുള്ളതല്ലെങ്കിലും, സൈനിക ഏറ്റുമുട്ടൽ രൂക്ഷമായാൽ അപകടസാധ്യത വർധിക്കുമെന്ന് ഇന്ത്യയ്ക്കും പാകിസ്ഥാനും വിദഗ്ധർ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു.

ഇന്ത്യ-പാകിസ്ഥാൻ സംഘർഷം, ആഗോള സമൂഹത്തിന്റെ ശ്രദ്ധ ആവശ്യപ്പെടുന്നു. നയതന്ത്ര ചർച്ചകളും, ആണവ നിരായുധീകരണവും, ആശയവിനിമയ മാർഗങ്ങൾ ശക്തിപ്പെടുത്തലും മാത്രമാണ് ഈ സംഘർഷത്തിൽ നിന്ന് ഇരു രാജ്യങ്ങളെയും രക്ഷിക്കാനുള്ള മാർഗം.