ഇന്ന് ഏറെയും അണുകുടുംബങ്ങളാണ്. അല്ലാത്ത കുടുംബത്തിലും ഇന്നത്തെ കാലത്ത് കുട്ടികളെ തടവറയിലിട്ട പോലെയാണ് വളര്‍ത്തുക. പ്രായോഗിക ജീവിതപാഠങ്ങളോ സാമൂഹിക ഇടപെടലുകളോ കാരുണ്യമോ എന്താണെന്ന് അറിയാതെയാണ് കുട്ടികള്‍ വളരുന്നതും. മാതാപിതാക്കളുടെ തിരക്കും സ്വാര്‍ത്ഥതയുമൊക്കെ കുട്ടികളില്‍ ആരോഗ്യപരമായ അന്തരീക്ഷമല്ല സൃഷ്ടിക്കുന്നത്. ഇത്തരം കാര്യങ്ങളിലൂടെ സ്വന്തമായി ജീവിക്കാനുള്ള അവസ്ഥ അവര്‍ക്കില്ലാതാവുകയാണ്. 

താരതമ്യം

കുട്ടികളെ മറ്റുള്ളവരുമായി തരതമ്യം ചെയ്യുക. ആ കുട്ടി എത്ര നന്നായി പഠിക്കുന്നു. പെരുമാറുന്നു, അതിനെ കണ്ടു പഠിക്കൂ എന്നൊക്കെ നമ്മള്‍ അവരോട് പറയാറുണ്ട്. എന്നാല്‍ ഇങ്ങനെ താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഇത്  അവരുടെ ആത്മവിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. ഇതവരെ മാനസികമായി വല്ലാതെ പ്രയാസപ്പെടുത്തും. കുട്ടികളുടെ ശ്രദ്ധ മത്സരത്തിലേക്ക് തിരിയുകയും ചെയ്യും. എത്ര കഠിനമായി പരിശ്രമിച്ചാലും താന്‍ അത്ര നല്ലതാവില്ലെ എന്ന ചിന്ത കുട്ടിയില്‍ തോന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും. 

കുട്ടിയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല

മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്ക് എല്ലാം അറിയാമെന്നും എന്നാല്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് ഒന്നും അറിയില്ലെന്നും കുട്ടികള്‍ നമ്മളെ പിന്തുടരണമെന്നും ഒരു വിശ്വാസം രക്ഷിതാക്കള്‍ക്കുണ്ട്. അവരെ ശ്രദ്ധിക്കാത്തത് അവരില്‍ നിരാശ വളര്‍ത്തുന്നു. അവരെഴുതുന്ന ചെറിയ കഥകളോ വരയ്ക്കുന്ന ചിത്രങ്ങളോ നിസാരമായി തോന്നിയേക്കാം. എന്നാല്‍ അവര്‍ക്ക് അവര്‍ വരച്ചതും എഴുതിയതും അംഗീകരിച്ചു കൊടുക്കുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന സന്തോഷം ചെറുതാകില്ല. 

പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കുക 

സംരക്ഷിക്കുക എന്നത് സ്വാഭാവികമാണ്. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ കുട്ടികള്‍ക്കിടയിലുണ്ടാവുമ്പോള്‍ അത് പരിഹരിക്കുക എന്നത് ശരിതന്നെയാണ്. എന്നാല്‍ എന്തിനും ഏതിനും കേറി പരിഹരിക്കുന്നത് കുട്ടിക്ക് സ്വന്തമായി കഴിവില്ലെന്ന് തോന്നല്‍ ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കും.

ഭാഷ പ്രയോഗം

ചില മാതാപിതാക്കള്‍ കണാം കുട്ടികളെ ശപിക്കുന്ന രീതിയില്‍ സംസാരിക്കുന്നത്. നീ വട്ടപൂജ്യമാണ്. ഒരിക്കലും പഠിക്കില്ല, നന്നാവില്ല തുടങ്ങിയ വാക്കുകള്‍ പലപ്പോഴും കുട്ടികളെ സമ്മര്‍ദത്തിലാക്കുന്നു. മനപ്പൂര്‍വമായിരിക്കില്ല ചിലര്‍ പറയുന്നത്. എന്നാല്‍ ഇത്തരം വാക്കുകള്‍ കുഞ്ഞു ഹൃദയത്തില്‍ ആഴത്തിലാണ് പതിയുക. മാതാപിതാക്കള്‍ അത് പെട്ടെന്നു മറന്നു പോയാലും കുട്ടികളുടെ മനസില്‍ അത് കിടപ്പുണ്ടാവും. 

പഠനം, ഗ്രേഡുകള്‍

പഠിക്കൂ, പഠിക്കൂ എന്നു മാത്രം പറയുന്ന മാതാപിതാക്കളുണ്ട്. ഏതു സമയവും കുട്ടികളോട് പഠിക്കൂ എന്നു പറയുകയും അവരുടെ മാര്‍ക്ക്, ഗ്രേഡ് ഇതു മാത്രം നോക്കി അവരെ ശകാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. വിജയത്തിന്റെയും പരിശ്രമത്തിന്റെയും ഏക ലക്ഷണം നല്ല മാര്‍ക്കാണെന്നാണ് പല രക്ഷിതാക്കളും വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ കുട്ടികളിലെ സര്‍ഗാത്മകത, ദയ, പ്രതിരോധശേഷി ഇവയൊന്നും റിപോര്‍ട്ട് കാര്‍ഡുകളില്‍  ഉണ്ടാവാറില്ല. മാര്‍ക്കില്‍ മാത്രം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു കുട്ടികലെ വഴക്കുപറയുമ്പോള്‍ അവരുടെ സന്തോഷത്തെയും പഠനത്തെയും അത് നന്നായി ബാധിക്കും.

ക്ഷമ ചോദിക്കല്‍

മാതാപിതാക്കളുടെ ഭാഗത്തു നിന്നുണ്ടായ തെറ്റില്‍ കുട്ടികളോട് ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നത് പല മാതാപിതാക്കളും അവരുടെ  അഭിമാനക്ഷതമായി കാണുന്നു. അവരുടെ അധികാരവും ബഹുമാനവും നഷ്ടപ്പെട്ടു പോവുമോ എന്ന ഭയവും അവരിലുണ്ടാവുന്നു. എന്നാല്‍ ഒരു തെറ്റ് സമ്മതിക്കുക എന്നത് ഉത്തരവാദിത്തമാണ് നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നത്. അത് വിശ്വാസമാണ് വളര്‍ത്തുന്നത്. 

അഡ്മിഷന്‍

കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കുന്ന കാര്യത്തില്‍ പൈസയുടെ കണക്കു പറയുന്ന രക്ഷിതാക്കളുണ്ട്. അത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ കുട്ടികള്‍ക്കു മുന്നില്‍ വച്ചു പറയുമ്പോള്‍ അവരില്‍ നിരാശയുണ്ടാവുകയും താന്‍ ബാധ്യതയാണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. 

സമ്മതിക്കല്‍

പെരുമാറ്റ രീതിയും ശീലങ്ങളും തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളും ഒക്കെ അറിയാതെ കൈമാറ്റപ്പെടുന്നവയാണ്. എല്ലാവരെയും പോലെ കുട്ടികള്‍ക്കും തെറ്റുപറ്റുമെന്നും അവരുടെ തെറ്റുകള്‍ തിരുത്തിക്കൊടുക്കുകയും അവരുടെ കുഴപ്പങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞു വളര്‍ത്തുകയും ചെയ്താല്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് സന്തോഷവും ആത്മസംതൃപ്തിയും ലഭിക്കുന്നതാണ്.  

ലാളനയും പരിഗണനയും

ജന്‍മം നല്‍കിയവര്‍ കുട്ടികളെ വളര്‍ത്തുമ്പോള്‍ അവരെ സ്‌നേഹിക്കുകയും ലാളിക്കുകയും ചേര്‍ത്തുപിടിക്കുകയും വേണം. സ്‌നേഹം കൊടുക്കുകയും അവരുടെ സ്‌നേഹം നേടിയെടുക്കുകയും വേണം. അവരോട് ഫ്രണ്ടിനെ പോലെ പെരുമാറുക, അവര്‍ക്ക് നിങ്ങളോട് ഭയം  ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തുക.